Emisja hałasu do środowiska

Ochrona środowiska przed hałasem, zgodnie z art. 112 ustawy - Prawo ochrony środowiska¹ (Poś), polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego środowiska, poprzez utrzymanie poziomu hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym poziomie, a w przypadku gdy nie jest on dotrzymany, na zmniejszaniu poziomu hałasu co najmniej do dopuszczalnego.

Zadania w tym zakresie Inspekcja Ochrony Środowiska (IOŚ) realizuje w trybie przepisów ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska² przeprowadzając:

- kontrole w terenie podmiotów korzystających ze środowiska, których działalność powoduje emisję hałasu do środowiska, podczas których w uzasadnionych przypadkach, wykonywane są pomiary emisji hałasu,

- kontrole dokumentacyjne, polegające na analizie sprawozdań z pomiarów wykonanych przez podmioty obowiązane do ich przekazywania wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska, na podstawie art. 149 ust. 1 Poś.

Kontrole prowadzone w terenie, mają charakter planowy oraz pozaplanowy. Kontrole planowe wynikają z rocznego planu działalności kontrolnej IOŚ, natomiast kontrole pozaplanowe wykonywane są: w związku z rozpatrywaniem wniosków organów administracji publicznej lub podmiotów, a także jako kontrole interwencyjne w związku z rozpatrywaniem skarg i interwencji dotyczących zanieczyszczenia środowiska lub podejrzenia wystąpienia takiego zanieczyszczenia, wystąpienia poważnych awarii lub w celu przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia. Kontrolę przedsiębiorców wykonuje się na zasadach określonych w rozdziale 5 ustawy - Prawo przedsiębiorców³. Do kontroli pozaplanowych przedsiębiorców nie stosuje się przepisów art. 47, art. 48, art. 50, art. 51, art. 54, art. 55 i art. 58 ustawy Prawo przedsiębiorców.

W uzasadnionych przypadkach podczas kontroli w terenie, mogą być prowadzone pomiary hałasu, zgodnie z metodyką referencyjną określoną w załączniku nr 7 lub 8 do rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji. Badania te przeprowadzane są przez Centralne Laboratorium Badawcze (CLB) funkcjonujące w strukturze Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, na zlecenie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

IOŚ nie prowadzi kontroli interwencyjnych dotyczących uciążliwości akustycznej zakładów i instalacji, które nie posiadają decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu lub pozwolenia zintegrowanego, gdyż pomiary hałasu wykonane w ramach takich kontroli, nie mogą być podstawą do stwierdzenia przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu w środowisku określonego rozporządzeniem Ministra Środowiska⁴ i wydania przez właściwy organ ochrony środowiska decyzji, o której mowa w art. 115a Poś.

W przypadku kontroli dokumentacyjnych w zakresie emisji hałasu, dokumentami podlegającymi kontroli są wyniki pomiarów przekładanych przez prowadzących instalację oraz przez użytkowników urządzeń. Inspektorzy przeprowadzający ww. kontrole sprawdzają przede wszystkim, czy dotrzymywane są dopuszczalne wielkości emisji określone w decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu albo w pozwoleniu zintegrowanym, czy pomiary zostały wykonane w miejscu i zakresie określonym w przepisach prawa, czy wyniki nie nasuwają zastrzeżeń oraz czy pomiary zostały wykonane przez akredytowane laboratorium, zgodnie z metodyką referencyjną. W przypadku stwierdzenia naruszeń i podjęcia decyzji o przeprowadzeniu kontroli w terenie, wynik analizy dokumentacji traktowany jest jako przygotowanie do kontroli.

Obowiązek wykonywania okresowych pomiarów hałasu w środowisku - kiedy występuje?

Podmiotami zobowiązanymi do przeprowadzania okresowych pomiarów wielkości emisji są, zgodnie z art. 147 ust. 1 Poś, prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia. Pojęcia te zostały zdefiniowane w art. 3 pkt 31 Poś, zgodnie z którym prowadzącym instalację jest podmiot uprawniony na podstawie określonego tytułu prawnego do władania instalacją w celu jej eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska, na zasadach wskazanych w ustawie Poś. Zgodnie z art. 3 pkt 42a Poś, ustawodawca jako użytkownika urządzenia określił podmiot uprawniony na podstawie określonego tytułu prawnego do władania urządzeniem w celu jego eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska, na zasadach wskazanych w ww. ustawie. Przypadki, dla których pomiary są wymagane z mocy prawa, określa rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji⁵ (rozporządzenie MKŚ), które również określa częstotliwość tych pomiarów, oraz sposób ewidencjonowania okresowych wyników pomiarów.

Zgodnie z powyższym rozporządzeniem okresowe pomiary hałasu w środowisku, który jest wyrażony wskaźnikami hałasu mającymi zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska (LAeq D i LAeq N), prowadzi się dla:

- zakładu, na którego terenie są eksploatowane instalacje lub urządzenia emitujące hałas, dla którego została wydana decyzja o dopuszczalnym poziomie hałasu,

- instalacji, dla której zostało wydane pozwolenie zintegrowane.

Okresowe pomiary hałasu w środowisku, w tym hałasu impulsowego, prowadzi się raz na dwa lata, licząc od daty, w której decyzja o dopuszczalnym poziomie hałasu lub pozwolenie zintegrowane stały się ostateczne, z uwzględnieniem specyfiki pracy źródeł hałasu. W przypadku źródeł hałasu pracujących sezonowo pomiary hałasu przeprowadza się w tym okresie.

Metodyka referencyjna wykonywania okresowych pomiarów hałasu w środowisku pochodzącego z instalacji lub urządzeń, z wyjątkiem hałasu impulsowego, zawarta jest w załączniku nr 7 do rozporządzenia MKŚ. Natomiast metodyka referencyjna wykonywania okresowych pomiarów hałasu impulsowego w środowisku, pochodzącego z instalacji lub urządzeń, zawarta jest w załączniku nr 8 do tegoż rozporządzenia.

Wyniki okresowych pomiarów hałasu powinny być ewidencjonowane na nośnikach cyfrowych lub w formie pisemnej.

Sposób prezentacji i termin przedkładania wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, wyników okresowych pomiarów hałasu

Termin i sposób prezentacji wyników okresowych pomiarów hałasu, określa rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie rodzajów wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia i innych danych zbieranych w wyniku monitorowania procesów technologicznych oraz terminów i sposobów prezentacji.⁶

Układ przekazywanych wyników okresowych pomiarów hałasu w środowisku pochodzącego z instalacji lub urządzeń, z wyjątkiem hałasu impulsowego, jest określony w załączniku nr 2 do powyższego rozporządzenia. Natomiast układ przekazywanych wyników okresowych pomiarów hałasu impulsowego w środowisku pochodzącego z instalacji lub urządzeń jest określony w załączniku nr 3.

Wyniki okresowych pomiarów hałasu przedkłada się wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w formie pisemnej, przy czym jeżeli istnieją możliwości techniczne i ekonomiczne, wyniki tych pomiarów można przedkładać również w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem publicznych sieci telekomunikacyjnych. Wyniki tych pomiarów przedkłada się w ciągu 30 dni od dnia zakończenia pomiarów.

Uprawnienia do prowadzenia pomiarów (art. 147a Poś)

Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani zapewnić wykonanie okresowych pomiarów hałasu przez: 1) akredytowane laboratorium w rozumieniu ustawy o systemie oceny zgodności⁷ lub 2) certyfikowane jednostki badawcze, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o substancjach chemicznych i ich mieszaninach⁸ - w zakresie badań, do których wykonywania są obowiązani.

Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia, posiadający certyfikat systemu zarządzania jakością, mogą wykonywać pomiary wielkości emisji hałasu, do których wykonania są obowiązani, we własnym laboratorium, pod warunkiem że laboratorium to jest również objęte systemem zarządzania jakością.

¹Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2021 r. poz. 1973)

²Ustawa z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2021 r. poz. 1070)

³Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162)

⁴Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2014 r. poz. 112)

⁵Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 września 2021 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji (Dz. U. poz. 1710)

⁶Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 15 grudnia 2020 r. w sprawie rodzajów wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia i innych danych zbieranych w wyniku monitorowania procesów technologicznych oraz terminów i sposobów prezentacji (Dz. U. poz. 2405 z późn. zm.)

⁷Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2021 r. poz. 1344)

⁸Ustawa z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2289)

Promieniowanie elektromagnetyczne - PEM

Ochrona środowiska przed polami elektromagnetycznymi (PEM), na podstawie art. 121 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu środowiska poprzez utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych w granicy poziomów dopuszczalnych, a w przypadku ich przekroczenia, na ich zmniejszeniu

Zadania w tym zakresie Inspekcja Ochrony Środowiska realizuje przeprowadzając kontrole w terenie podmiotów prowadzących instalacje oraz użytkowników urządzeń emitujących pola elektromagnetyczne w środowisku, podczas których, w uzasadnionych przypadkach, wykonywane są pomiary oraz kontrole dokumentacyjne, polegające na analizie sprawozdań z pomiarów wykonanych przez podmioty, które są obowiązane do ich przekazywania wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska na podstawie art. 122a ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska.

Obowiązek pomiarów poziomów PEM w środowisku - kiedy występuje?

Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia emitującego pola elektromagnetyczne obowiązani są do przeprowadzenia pomiarów:

• bezpośrednio przed rozpoczęciem użytkowania instalacji lub urządzenia,
• każdorazowo w przypadku zmiany warunków pracy instalacji lub urządzenia, w tym zmiany w wyposażeniu instalacji lub urządzenia - o ile zmiany te mogą mieć wpływ na poziom pól elektromagnetycznych, których źródłem jest instalacja lub urządzenie,
• każdorazowo w przypadku zmiany istniejącego stanu zagospodarowania i zabudowy nieruchomości skutkującej zmianami w występowaniu miejsc dostępnych dla ludności w otoczeniu instalacji lub urządzenia - wyłącznie w sytuacji gdy ostatnie pomiary wykazały przekroczenia poziomów dopuszczalnych. Pomiary te wykonuje się na pisemny wniosek właściciela lub zarządcy nieruchomości, na której nastąpiła ta zmiana.

Urządzenia oraz instalacje emitujące pole elektromagnetyczne objęte przepisami o ochronie środowiska:

• stacje elektroenergetyczne lub napowietrzne linie elektroenergetyczne o napięciu znamionowym nie niższym niż 110 kV,
• instalacje: radiokomunikacyjne, radionawigacyjne, radiolokacyjne, których równoważna moc promieniowania izotropowo wynosi nie mniej niż 15 W oraz emitujące pola elektromagnetyczne o częstotliwości od 30 kHz do 300 GHz - w tym stacje bazowe telefonii komórkowych (SBTK).

Podstawowe akty prawne związane z ochroną środowiska przed polami elektromagnetycznymi:

• ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska,
• rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 grudnia 2019 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku - określa dopuszczalne poziomy PEM w środowisku dla terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową i miejsc dostępnych dla ludności,
• rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 17 lutego 2020 r. w sprawie sposobów sprawdzania dotrzymania dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku - określa sposoby sprawdzania dotrzymania dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku poprzez wskazanie metod:
  • wyznaczania poziomów pól elektromagnetycznych z różnych zakresów częstotliwości,
  • wykonywania pomiarów poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku dla poszczególnych zakresów częstotliwości.

Kontrole Inspekcji Ochrony Środowiska (IOŚ) w terenie

Kontrole prowadzone w terenie, podmiotów prowadzących instalacje lub będącymi użytkownikami urządzeń emitujących pole elektromagnetyczne w środowisku, mają charakter planowy oraz pozaplanowy. Kontrole planowe wynikają z rocznego planu działalności kontrolnej Inspekcji Ochrony Środowiska, natomiast kontrole pozaplanowe wykonywane są w związku z rozpatrywaniem wniosków organów ochrony środowiska kierowanych do IOŚ na podstawie art. 9 ust. 1c ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz zgłoszeniami obywateli, które realizowane są bez uprzedniego zawiadomienia o zamiarze przeprowadzenia kontroli. W uzasadnionych przypadkach, podczas ww. kontroli, mogą być prowadzone pomiary poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku, zgodnie z metodyką referencyjną określoną w rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 17 lutego 2020 r. w sprawie sposobów sprawdzania dotrzymywania dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku. Badania te przeprowadzane są przez Centralne Laboratorium Badawcze (CLB) funkcjonujące w strukturze Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Pomiary, polegające na ustaleniu gdzie występują najwyższe natężenia promieniowania w środowisku, przeprowadza się m.in. przed budynkami mieszkalnymi, na balkonach lub tarasach oraz w płaszczyznach otworów okiennych znajdujących się od strony źródła pól elektromagnetycznych.

Główny Inspektor Ochrony Środowiska oraz wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska nie są organami właściwymi do stwierdzenia, czy instalacje emitujące pole elektromagnetyczne, w tym stacje bazowe telefonii komórkowej, niepowodujące naruszeń standardów środowiska, mogą negatywnie wpływać na zdrowie ludzi. Zagadnienia z zakresu zdrowia publicznego, dotyczące pól elektromagnetycznych, realizowane są przez Państwową Inspekcję Sanitarną.

Kontrole dokumentacyjne IOŚ

W przypadku kontroli dokumentacyjnych w zakresie ochrony środowiska przed polami elektromagnetycznymi, dokumentami podlegającymi kontroli są wyniki pomiarów przekładanych przez prowadzących instalację oraz przez użytkowników urządzeń emitujących pola elektromagnetyczne. Inspektorzy przeprowadzający ww. kontrole sprawdzają przede wszystkim, czy dotrzymywane są dopuszczalne wielkości emisji w otoczeniu instalacji, czy badania i pomiary zostały wykonane w miejscu i zakresie określonym w przepisach prawa, czy wyniki nie nasuwają zastrzeżeń oraz czy pomiary zostały wykonane przez akredytowane laboratorium zgodnie z metodyką referencyjną. W przypadku stwierdzenia naruszeń i podjęciu decyzji o  przeprowadzeniu kontroli w terenie wynik analizy dokumentacji traktowany jest jako przygotowanie do kontroli.

Inspekcja Ochrony Środowiska w przedmiocie kontroli przestrzegania przepisów ochrony środowiska w zakresie emisji gazów i pyłów do powierza realizuje zadania przeprowadzając kontrole w terenie podmiotów korzystających ze środowiska w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie środowiska, przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska oraz przestrzegania zakresu, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wielkości emisji i jej wpływu na stan środowiska, eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed zanieczyszczeniem, podczas których, w uzasadnionych przypadkach, wykonywane są pomiary wielkości emisji oraz kontrole dokumentacyjne, polegające na analizie sprawozdań z pomiarów wykonanych przez podmioty, które są obowiązane do ich przekazywania wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska na podstawie art. 149 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska (Poś).

Obowiązek pomiarów wielkości emisji - kiedy występuje?

Podmiotami zobowiązanymi do przeprowadzania pomiarów są, zgodnie z art. 147 ust. 1 Poś, prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia. Pojęcia te zostały zdefiniowane w art. 3 pkt 31 Poś, zgodnie z którym prowadzącym instalację jest podmiot uprawniony na podstawie określonego tytułu prawnego do władania instalacją w celu jej eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska, na zasadach wskazanych w ustawie Poś. Zgodnie z art. 3 pkt 42a Poś, ustawodawca jako użytkownika urządzenia określił podmiot uprawniony na podstawie określonego tytułu prawnego do władania urządzeniem w celu jego eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska, na zasadach wskazanych w ww. ustawie.
Rodzaje instalacji, dla których pomiary są wymagane z mocy prawa określa rozporządzenie Ministra Środowiska z 30 października 2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody. Wymienia ono przypadki, dla których wykonywanie pomiarów jest obligatoryjne oraz obowiązkową częstotliwość pomiarów. Ma zastosowanie do wyszczególnionych w nim źródeł spalania paliw, źródeł spalania lub współspalania odpadów, źródeł gdzie wykorzystywane są lotne związki organiczne, instalacji lub urządzeń do obróbki wyrobów zawierających azbest i instalacji do produkcji dwutlenku tytanu, w przypadku stosowania reakcji sulfatyzacji lub chlorowania, dla których określone są standardy emisyjne w rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów. W przypadku, gdy instalacja nie jest wskazana w ww. rozporządzeniu, pomiary mogą być wymagane, jeżeli na prowadzącego instalację właściwy organ nałoży taki obowiązek w pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza lub pozwoleniu zintegrowanym (art. 188 ust. 3 Poś) albo w decyzji wydanej w oparciu o art. 150 Poś.

Zgodnie z art. 147 ust. 1, 2 i 4 Poś:

• prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do okresowych pomiarów wielkości emisji;
• prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do ciągłych pomiarów wielkości emisji w razie wprowadzania do środowiska znacznych ilości substancji lub energii;
• prowadzący instalację nowo zbudowaną lub zmienioną w istotny sposób, z której emisja wymaga pozwolenia, jest obowiązany do przeprowadzenia wstępnych pomiarów wielkości emisji z tej instalacji.

Sposób prezentacji i termin przedkładania wyników pomiarów wielkości emisji (art. 149 ust. 2 i 4 Poś):

• wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przekazuje się wyniki pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia dla wszystkich instalacji lub urządzeń, których dotyczy obowiązek ich prowadzenia. Wyniki pomiarów oraz inne dane przedkłada się w formie pisemnej, przy czym jeżeli istnieją możliwości techniczne i ekonomiczne, wyniki pomiarów oraz inne dane można przedkładać również w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem publicznych sieci telekomunikacyjnych;
• terminy i sposób prezentacji wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia i innych danych zbieranych w wyniku monitorowania procesów technologicznych określa rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 15 grudnia 2020 r. w sprawie rodzajów wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia i innych danych zbieranych w wyniku monitorowania procesów technologicznych oraz terminów i sposobów prezentacji.

Wyniki pomiarów oraz inne dane przedkłada się:

• w przypadku pomiarów ciągłych - za I półrocze w ciągu 30 dni od dnia zakończenia półrocza, w którym wykonano pomiary, a za rok kalendarzowy - do 31 stycznia roku następującego po roku kalendarzowym, w którym wykonano pomiary;
• w przypadku pomiarów okresowych wykonywanych częściej niż jeden raz w miesiącu w ciągu 30 dni od dnia zakończenia kwartału, w którym pomiary zostały wykonane;
• w pozostałych przypadkach w ciągu 30 dni od dnia zakończenia pomiaru.

Wyniki wstępnych pomiarów emisji substancji lub energii wprowadzanej do środowiska prowadzonych dla:

• instalacji nowo zbudowanej lub zmienionej w istotny sposób, z której emisja wymaga pozwolenia;
• nowo zbudowanego lub zmienionego w sposób istotny źródła spalania paliw, o którym mowa w art. 147 ust. 4a Poś, będącego częścią instalacji wymagającej zgłoszenia;

przekazuje się w formach i układach określonych dla pomiarów okresowych, w ciągu 30 dni od dnia zakończenia pomiarów.

Uprawnienia do prowadzenia pomiarów (art. 147a Poś):

Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do okresowych pomiarów wielkości emisji, a w razie wprowadzania do środowiska znacznych ilości substancji lub energii zobowiązanie to obejmuje ciągłe pomiary wielkości emisji (art. 147 ust. 1 i 2 Poś). Wykonywanie takich pomiarów, w tym pobieranie próbek, co do zasady, jest prowadzone przez:

• akredytowane laboratorium lub
• certyfikowane jednostki badawcze

Podstawowe akty prawne zawierające przepisy ochrony powietrza, w tym emisji gazów i pyłów do powierza:

• ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska;
• rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów;
• rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych oraz środowiska jako całości;
• rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia;
• rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia;
• rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody;
• rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 15 grudnia 2020 r. w sprawie rodzajów wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia i innych danych zbieranych w wyniku monitorowania procesów technologicznych oraz terminów i sposobów prezentacji.

Kontrole Inspekcja Ochrony Środowiska (IOŚ) realizuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska

Kontrole prowadzone w terenie, mają charakter planowy oraz pozaplanowy. Kontrole planowe wynikają z rocznego planu działalności kontrolnej Inspekcji Ochrony Środowiska, natomiast kontrole pozaplanowe wykonywane są: w związku z rozpatrywaniem wniosków organów administracji publicznej lub podmiotów a także jako kontrole interwencyjne w związku z rozpatrywaniem skarg i interwencji dotyczących zanieczyszczenia środowiska lub podejrzenia wystąpienia takiego zanieczyszczenia, wystąpienia poważnych awarii lub w celu przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia. Kontrolę przedsiębiorców wykonuje się na zasadach określonych w rozdziale 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Do kontroli pozaplanowych przedsiębiorców nie stosuje się przepisów art. 47, art. 48, art. 50, art. 51, art. 54, art. 55 i art. 58 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.
W uzasadnionych przypadkach, podczas kontroli w terenie, mogą być prowadzone pomiary wielkości emisji do powietrza, zgodnie z metodyką referencyjną określoną w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 30 października 2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody. Badania te przeprowadzane są przez Centralne Laboratorium Badawcze (CLB) funkcjonujące w strukturze Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, na zlecenie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

Kontrole dokumentacyjne
W przypadku kontroli dokumentacyjnych w zakresie emisji gazów i pyłów do powierza, dokumentami podlegającymi kontroli są wyniki pomiarów przekładanych przez prowadzących instalację oraz przez użytkowników urządzeń. Inspektorzy przeprowadzający ww. kontrole sprawdzają przede wszystkim, czy dotrzymywane są dopuszczalne wielkości emisji określone w pozwoleniach na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwoleniach zintegrowanych, czy badania i pomiary zostały wykonane w miejscu i zakresie określonym w przepisach prawa, czy wyniki nie nasuwają zastrzeżeń oraz czy pomiary zostały wykonane przez akredytowane laboratorium, zgodnie z metodyką referencyjną. W przypadku stwierdzenia naruszeń i podjęcia decyzji o przeprowadzeniu kontroli w terenie, wynik analizy dokumentacji traktowany jest jako przygotowanie do kontroli.

Inne materiały szkoleniowe

• Vademecum KE "Rozpatrywanie skarg i udział obywateli"
• Skrócony Przewodnik KE "Skargi w sprawie środowiska”