Konwencja w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych
Konwencja Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, zwana Konwencją awaryjną, została sporządzona w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r. Polska podpisała Konwencję w dniu 18 marca 1992 r. a ratyfikowała ją w dniu 8 września 2003 r. Treść dokumentu została ogłoszona w Dzienniku Ustaw z 2004 r. (Nr 129, poz. 1352).
Konwencja awaryjna reguluje kwestie poważnych awarii na lądzie, z wyłączeniem awarii jądrowych oraz awarii na terenie obiektów wojskowych. Obejmuje ona następujące zagadnienia:
- zapobieganie awariom przemysłowym,
- zapewnienie gotowości na wypadek awarii o skutkach transgranicznych,
- likwidację skutków wspomnianych zdarzeń
- informowanie o występowaniu poważnych awarii o skutkach transgranicznych,
- udzielanie pomocy wzajemnej w przypadku wystąpienia poważnych awarii z o skutkach transgranicznych.
Konwencja dotyczy współpracy krajów sąsiadujących ze sobą w w/w zakresie.
Zgodnie z art. 271b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest organem właściwym do realizacji zadań Ministra Środowiska w sprawach:
- przeciwdziałania poważnym awariom,
- transgranicznym skutkom awarii przemysłowych,
- awaryjnym zanieczyszczeniom wód granicznych.
W związku z powyższym Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest organem kompetentnym dla celów realizacji postanowień Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych.
Realizując postanowienia niniejszej Konwencji, Główny Inspektorat Ochrony Środowiska został notyfikowany jako punkt kontaktowy dla celów wymiany informacji o wystąpieniu awarii przemysłowej ze skutkami transgranicznymi.
Więcej informacji na temat Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych dostępna jest na stronie EKG ONZ: http://www.unece.org/env/teia/welcome.htm .