4-7 września we Wrocławiu odbył się 23 Zjazd Hydrobiologów Polskich. Jedna z sesji tematycznych, "Monitoring i ocena stanu ekosystemów wodnych, Ramowa Dyrektywa Wodna", poświęcona była hydrobiologicznym metodom monitoringu wód. Wśród wystąpień dominowały komunikaty dotyczące prac metodycznych zleconych zespołom naukowym przez Główny Inspektorat Ochrony Środowiska lub prac analizujących dane państwowego monitoringu środowiska.
Zjazd Hydrobiologów Polskich to odbywająca się co trzy lata konferencja naukowa, na której prezentowane są wyniki ostatnich badań naukowych dotyczących biologii i ekologii wód. Od czasu powołania Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego w jej trakcie odbywa się walne zgromadzenie tej organizacji. Za każdym razem organizowany jest przez inny ośrodek akademicki, tym razem był to Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu. Chociaż hasłem przewodnim tegorocznego zjazdu była Hydrobiologia w obliczu zmian klimatu, tematyka referatów dotyczyła szerszej tematyki.
Sesję monitoringową rozpoczął referat plenarny prof. Andrzeja Górniaka: "Zasoby węgla organicznego wód słodkich a globalne zmiany klimatyczne". Następnie przedstawiono kilka 15-minutowych komunikatów nt. monitoringu środowisk wodnych. Sesję prowadził Piotr Panek z Departamentu Monitoringu, Ocen i Prognoz Stanu Środowiska GIOŚ.
Dwa wystąpienia oparte o prace inżynierskie studentów Politechniki Warszawskiej przedstawiła Małgorzata Loga. Były to "Czy zmiana sposobu oceny stanu ekologicznego poprawi oceniany stan polskich rzek?" (współautorka: Klaudia Rękawek) oraz "Wpływ błędów pomiarowych na wartości wskaźnika MMI" (współautor: Andrzej Martyszunis). Również częściowo w oparciu o dane z państwowego monitoringu środowiska powstał referat Jana Kotusza, Jacka Stefaniaka i Aaikego de Wevera "Dane o rozmieszczeniu słodkowodnych gatunków ryb polski w bazie: "Global Biodiversity Information Facility"". W tej sesji przedstawiono również wieloautorskie komunikaty dotyczące prac prowadzonych na zamówienie GIOŚ: "Standardy dla fizyczno-chemicznych elementów wspierających dobry stan ekologiczny jezior Polski" (przedstawiała Agnieszka Kolada), "Ryby jako wskaźnik oceny stanu ekologicznego rzek - krajowa metoda EFI+IBI_PL" (przedstawiał Paweł Prus) oraz "Monitoring fitobentosu w Polsce - kompromis pomiędzy teorią, a praktyką" (przedstawiała Aleksandra Zgrundo, wśród współautorów znalazł się Piotr Panek z GIOŚ jako autor koncepcji pracy).
Jedno wystąpienie dotyczyło indykacyjnej roli zooplanktonu w stawach bobrowych, nieco odbiegając tematyką od pozostałych wystąpień sesji. Z kolei w innych sesjach tematycznych znalazły się wystąpienia prezentujące inne metody bioindykacji potencjalnie nadające się do monitoringu środowiska, np. metodę Meio-Eco. Oprócz wystąpień ustnych, do sesji zaliczono również dwadzieścia kilka plakatów konferencyjnych.
Książkę abstraktów w formie pliku pdf można pobrać z witryny zjazdu.
