STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2016  :  RAPORTY

 

 

 

Wstęp

 

Program monitoringu lasów w 2016 roku

I.

Monitoring lasów na stałych powierzchniach obserwacyjnych I rzędu

1.

Ocena poziomu uszkodzenia monitorowanych gatunków drzew

2.

Ocena symptomów i przyczyn uszkodzeń drzew
Paweł Lech, Sławomir Ślusarski

 

      W 2016 roku łącznie na wszystkich powierzchniach SPO I rzędu stwierdzono 38 850 uszkodzeń drzew, które występowały na 26 692 drzewach (66,7% ocenianych drzew, o 1,7 punktu procentowego więcej niż w 2015 r.). Na 16 943 drzewach stwierdzono występowanie jednego uszkodzenia, na 7373 drzewach – dwóch uszkodzeń, a na 2 387 drzewach – trzech. Nieuszkodzonych było łącznie 13 325 drzew (33,3% ocenianych drzew). Wśród gatunków iglastych najwięcej drzew bez uszkodzeń cechowało sosnę (43,3% drzew bez uszkodzeń), zaś spośród gatunków liściastych – buka (32,8%). Najniższy udział drzew bez uszkodzeń zanotowano wśród gatunków iglastych u świerka (25,5% drzew), natomiast wśród gatunków liściastych – u olszy (10,9% drzew).

 

Tabela 5. Wskaźnik występowania uszkodzeń na drzewach badanych gatunków w klasach wieku (2016 r.) oraz trend zmian wskaźnika występowania uszkodzeń na jednym drzewie w latach 2012-2016 określony za pomocą testu Mann-Kendalla

Gatunki

Liczba uszkodzeń na 1 drzewie
w 2016r. w zależności od wieku drzew

Średnia liczba uszkodzeń na jednym drzewie
w kolejnych latach pięciolecia 2012-2016

Trend

21-40

41-60

61-80

>80

2012

2013

2014

2015

2016

Sosna

0,57

0,69

0,74

0,87

0,57

0,62

0,67

0,71

0,74

W

Świerk

1,11

1,03

1,04

1,00

0,87

0,95

1,01

0,99

1,04

W

Jodła

0,67

1,01

0,76

1,21

0,86

0,98

0,95

0,97

1,00

N

Inne iglaste

0,34

0,67

0,84

0,72

0,64

0,57

0,56

0,62

0,66

N

Dąb

1,24

1,32

1,32

1,46

1,10

1,31

1,47

1,30

1,37

N

Buk

0,84

1,26

1,30

1,22

0,80

0,92

1,04

1,01

1,20

W

Brzoza

0,99

1,29

1,29

1,63

0,81

0,94

1,13

1,15

1,24

W

Olsza

1,23

1,28

1,32

1,48

1,04

1,00

1,17

1,26

1,33

W

Inne liściaste

1,35

1,42

1,50

1,53

0,96

1,07

1,22

1,32

1,45

W

Razem

0,85

0,92

0,97

1,07

0,72

0,78

0,87

0,91

0,97

W

W - wzrost, S - stabilizacja, N - brak trendu, Pr W - prawdopodobnie wzrost

 

      Średnia liczby uszkodzeń przypadających na 1 drzewo (gatunki razem) wynosiła 0,97 i była większa niż w 2015 r. (Tab. 5). U większości gatunków drzew stwierdzono przeciętnie powyżej 1 uszkodzenia/drzewo, najwięcej na domieszkowych gatunkach liściastych i dębach (odpowiednio: 1,45 i 1,37 uszkodzenia/drzewo). Jedynie u sosny i domieszkowych gatunków iglastych wartości tego parametru były mniejsze od jedności (odpowiednio: 0,74 i 0,66 uszkodzenia/drzewo). Przeprowadzona analiza trendów zmian nasilenia występowania uszkodzeń na drzewach w okresie 2012-2016 (test Mann-Kendalla) wykazała brak wyraźnego trendu w przypadku jodły, domieszkowych gatunków iglastych oraz dębów, zaś w przypadku pozostałych gatunków drzew oraz łącznie dla wszystkich badanych drzew – wzrost nasilenia częstości występowania uszkodzeń.

      Wraz z wiekiem u sosny, dębów, brzozy, olszy i innych gatunków liściastych następował wzrost średniej liczby uszkodzeń występujących na 1 drzewie. W przypadku pozostałych gatunków drzew brak tendencji tego typu (Tab. 5). Zróżnicowanie pomiędzy krainami przyrodniczo-leśnymi pod względem średniej liczby uszkodzeń przypadającej na jedno drzewo było w 2016 r. umiarkowane. Zawierało się w przedziale od 0,76 w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej do 1,33 w Krainie Sudeckiej. Największe różnice pomiędzy krainami przyrodniczo-leśnymi pod względem liczby uszkodzeń na jednym drzewie stwierdzono dla gatunków liściastych. Wysokim nasileniem występowania uszkodzeń na drzewach gatunków iglastych cechowały się Kraina Małopolska i Kraina Karpacka, a na drzewach gatunków liściastych – krainy: Sudecka, Śląska i Karpacka. W Sudetach najwyższą wartość średniej liczby uszkodzeń występujących na 1 drzewie odnotowano u brzozy (2,14), wysoką – u olszy (1,93), natomiast najniższe nasilenie występowania uszkodzeń – u sosny (0,46 uszkodzenia/drzewo). W Karpatach najwyższą wartość tego wskaźnika zanotowano u olszy (2,07 uszkodzenia/drzewo), wysoką – u domieszkowych gatunków liściastych (1,80). W Krainie Śląskiej najwyższą wartość tego wskaźnika zanotowano u domieszkowych gatunków liściastych (1,96).

      W porównaniu do 2015 r. odnotowano wzrost średniej liczby uszkodzeń przypadających na 1 drzewo w siedmiu krainach, natomiast spadek – tylko w Krainie Mazursko-Podlaskiej. Wzrost był stosunkowo niewielki, w większości krain nie przekraczał 0,10 uszkodzenia/drzewo, jedynie w Krainie Karpackiej osiągnął wartość 0,16 (Tab. 7).

      Pomiędzy regionalnymi dyrekcjami LP zróżnicowanie średniej liczby uszkodzeń przypadającej na jedno drzewo było większe niż pomiędzy krainami przyrodniczo-leśnymi – od 0,60 (RDLP w Pile) do 1,70 (RDLP w Krośnie). Mniejsza niż przeciętna dla całej Polski liczba uszkodzeń na 1 drzewie (0,97 uszkodzenia/drzewo) wystąpiła w dziewięciu rdLP (Katowice, Lublin, Olsztyn, Piła, Poznań, Szczecin, Szczecinek, Toruń i Zielona Góra), w pozostałych rdLP oraz w parkach narodowych była wyższa i przekraczała wartość 1. W czternastu rdLP w 2016 r. w porównaniu do 2015 r. odnotowano wzrost średniej liczby uszkodzeń występujących na 1 drzewie, zaś jedynie w trzech rdLP
– spadek (Tab. 7). Największą średnią liczbą uszkodzeń na jednym drzewie cechowały się sosny w RDLP w Białymstoku i RDLP w Łodzi (odpowiednio 1,01 i 1,00 uszkodzenia/drzewo), świerki w RDLP w Krośnie (1,87 uszkodzenia/drzewo) oraz jodły w RDLP w Krośnie i parkach narodowych (odpowiednio 1,71 i 1,44 uszkodzenia/drzewo). W przypadku dębu we wszystkich rdLP średnia liczba uszkodzeń na 1 drzewie była wysoka, w szesnastu rdLP i w parkach narodowych przekraczała wartość 1, a w RDLP w Krośnie nawet wartość 2. Wśród buków najwięcej uszkodzeń występujących na 1 drzewie zanotowano w RDLP w Krośnie (2,35) oraz w parkach narodowych (1,79 uszkodzenia/drzewo). W przypadku brzozy najwięcej uszkodzeń na 1 drzewie zarejestrowano również w RDLP w Krośnie (2,10). W przypadku olszy: w trzech regionalnych dyrekcjach LP (Krosno, Gdańsk i Radom) odnotowano wartości wskaźnika przekraczające 2,00,
a w kolejnych trzech regionalnych dyrekcjach LP (Kraków, Łódź i Toruń) – zawierające się w przedziale od 1,51 do 2,00 uszkodzenia/drzewo (Tab. 7).

 

Tabela 6. Najczęściej występujące lokalizacje, symptomy i czynniki sprawcze uszkodzeń występujących na drzewach badanych gatunków – 2016 r.

Gatunki

Liczba uszkodzeń

Najczęściej występująca lokalizacja

Najczęściej występujące symptomy

Najczęściej występujący
czynnik sprawczy

miejsce

liczba

udział

nazwa

liczba

udział

nazwa

liczba

udział 2016

udział 2015

Sosna

16642

Pień pomiędzy szyją korzenia,
a koroną

5660

34,0%

Deformacje

5329

32,0%

Konkurencja
i inne czynniki

6485

39,0%

39,1%

Świerk

1952

865

44,3%

Ubytek igieł/liści

491

25,2%

Badane niezidentyfikowane

626

32,1%

32,7%

Jodła

1019

350

34,3%

Deformacje

278

27,3%

334

32,8%

30,2%

Inne iglaste

330

128

38,8%

55

16,7%

136

41,2%

41,8%

Dąb

4329

Liście

2605

60,2%

Ubytek igieł/liści

2226

51,4%

Owady

1961

45,3%

44,3%

Buk

1984

884

44,6%

751

37,9%

783

39,5%

32,2%

Brzoza

5300

3041

57,4%

2692

50,8%

2295

43,3%

43,4%

Olsza

3452

2304

66,7%

2310

66,9%

2068

59,9%

56,9%

Inne liściaste

3842

2048

53,3%

1644

42,8%

1493

38,9%

37,9%

Łącznie

38850

Pień pomiędzy szyją korzenia,
a koroną

11020

28,4%

Ubytek igieł/liści

13824

35,6%

Badane nie-zidentyfikowane

12100

31,1%

32,0%


      Na charakter występujących zagrożeń wskazuje zestawienie najczęściej stwierdzanych symptomów i lokalizacji uszkodzeń zarejestrowanych dla danego gatunku drzewa oraz związanych z uszkodzeniami czynników sprawczych (Tab. 6).

      Układ najczęściej występujących lokalizacji, symptomów i czynników sprawczych uszkodzeń w roku 2016 był podobny jak w latach poprzednich.

      Organem, którego najczęściej dotyczyły uszkodzenia na drzewach iglastych, był pień pomiędzy szyją korzeniową i koroną, a na drzewach liściastych – liście.

 

Tabela 7. Liczba uszkodzeń przypadająca na jedno drzewo danego gatunku w krainach przyrodniczo-leśnych i regionalnych dyrekcjach LP – 2016 rok

Kraina przyrodniczo-leśna

RDLP

Średnio
KP-L RDLP

Gatunki iglaste

Gatunki liściaste

2014

2015

2016

Sosna

Świerk

Jodła

Inne iglaste

Dąb

Buk

Brzoza

Olsza

Inne liściaste

Bałtycka

0,861

0,804

0,891

0,647

0,992

0,000

0,685

1,354

0,705

1,179

1,394

1,145

Mazursko-Podlaska

0,722

0,962

0,948

0,779

1,044

0,000

0,000

1,529

0,800

1,106

1,112

1,097

Wielkopolsko-Pomorska

0,688

0,671

0,754

0,658

0,941

0,000

0,576

1,214

0,524

1,057

1,236

0,961

Mazowiecko-Podlaska

0,895

0,967

0,992

0,889

1,107

0,000

1,222

1,188

0,000

1,019

1,274

1,340

Śląska

0,957

0,912

1,009

0,499

0,956

0,000

0,390

1,567

1,516

1,610

1,295

1,962

Małopolska

1,008

1,020

1,074

0,889

1,252

1,090

1,283

1,353

0,765

1,566

1,705

1,337

Sudecka

1,220

1,193

1,226

0,462

0,987

0,615

0,619

1,670

1,283

2,140

1,933

1,553

Karpacka

1,140

1,170

1,331

0,684

1,082

0,990

0,663

1,551

1,743

1,616

2,073

1,802

Białystok

0,933

1,122

1,140

1,005

1,117

0,000

1,000

1,662

0,000

1,271

1,327

1,354

Katowice

0,977

0,941

0,958

0,649

1,062

0,512

0,509

1,421

0,980

1,609

1,480

1,453

Kraków

0,832

0,895

1,047

0,714

0,830

0,537

0,971

1,640

1,106

1,523

1,921

1,447

Krosno

1,518

1,479

1,699

0,815

1,867

1,710

0,761

2,667

2,345

2,098

2,225

2,275

Lublin

0,829

0,771

0,812

0,777

1,103

0,919

1,667

0,998

0,556

0,611

0,890

0,874

Łódź

1,111

1,127

1,157

1,003

1,538

1,2250

0,667

1,869

1,333

1,778

1,893

1,574

Olsztyn

0,686

0,895

0,872

0,631

0,951

0,000

0,091

1,461

1,033

1,071

1,123

1,190

Piła

0,497

0,492

0,596

0,513

0,667

0,000

0,067

1,091

0,000

1,152

1,394

0,609

Poznań

0,705

0,624

0,840

0,715

0,500

0,000

1,000

1,000

0,000

1,274

1,060

1,101

Szczecin

0,722

0,736

0,740

0,566

0,962

0,000

0,515

1,229

0,610

1,134

1,340

0,931

Szczecinek

0,618

0,622

0,655

0,463

0,858

0,000

0,735

1,120

0,476

1,070

1,263

0,887

Toruń

0,660

0,662

0,724

0,638

1,000

0,000

0,385

1,081

0,700

0,713

1,557

1,242

Wrocław

1,054

1,026

1,142

0,563

1,007

0,615

0,280

1,719

1,172

1,656

1,286

1,701

Zielona Góra

0,910

0,880

0,859

0,758

0,889

0,000

0,000

1,333

0,214

1,356

1,327

0,908

Gdańsk

1,083

0,908

1,054

0,895

1,465

0,000

0,821

1,547

1,032

1,263

2,222

1,586

Radom

0,930

0,998

1,080

0,870

1,525

1,158

4,750

1,331

0,733

1,461

2,132

1,600

Warszawa

0,974

1,042

1,015

0,897

0,000

0,000

2,634

1,214

0,000

1,116

1,275

1,141

Parki Narodowe

1,114

1,189

1,211

0,989

0,895

1,444

0,944

1,250

1,792

1,143

0,885

2,185


     
 ‘Ubytek igieł/liści’ był najczęściej identyfikowanym symptomem uszkodzeń w przypadku wszystkich gatunków razem (35,6% wszystkich stwierdzonych uszkodzeń) oraz gatunków liściastych (od 37,9% uszkodzeń u buka do 66,9% uszkodzeń u olszy). W przypadku sosny, jodły i domieszkowych gatunków iglastych dominowały deformacje (odpowiednio: 32,0%, 27,3% i 16,7% uszkodzeń).

Nastąpiła poprawa identyfikowania przyczyn występowania uszkodzeń drzew. W 2016 roku odsetek drzew, dla których pomimo wykonanej oceny nie udało się określić czynnika sprawczego, wynosił 31,1% i był o 0,9% mniejszy niż w roku 2015 (w przypadku świerka, jodły oraz domieszkowych gatunków iglastych odpowiednio: 32,1%, 32,8% i 41,2% uszkodzeń). U sosny najczęściej (39,0% uszkodzeń) wskazywano na ‘konkurencję i inne czynniki’, jako przyczynę uszkodzeń. W przypadku gatunków liściastych najczęściej wskazywanym czynnikiem sprawczym były ‘owady’ (od 38,9% uszkodzeń u domieszkowych gatunków liściastych do 59,9% uszkodzeń u olszy) – Tab. 6. Największym udziałem charakteryzowały się foliofagi (78,0%), które dominowały wśród sprawców uszkodzeń wywołanych przez owady u wszystkich gatunków liściastych. W przypadku sosny i świerka przeważały kambiofagi (tzw. szkodniki wtórne, uszkadzające pień, gałęzie i pędy), zaś
w przypadku jodły – owady ssące.

 

      W 2016 roku odnotowano ponad 66,7% drzew z uszkodzeniami, które najliczniej wystąpiły na domieszkowych gatunkach liściastych, licznie na dębach i olszach, najmniej licznie – na domieszkowych gatunkach iglastych.

      Najczęściej uszkadzanymi organami drzew iglastych był pień od szyi korzeniowej do podstawy korony, zaś gatunków liściastych – liście.

      Najczęściej występujące symptomy uszkodzeń to ‘ubytek liści/igieł’ (35,6% wszystkich uszkodzeń, od 19,4% u domieszkowych gatunków iglastych do 66,9% u olszy). Jedynie w przypadku sosny i jodły najczęściej występowały ‘deformacje’ (odpowiednio: 32,0% i 27,3%).

      Wśród zidentyfikowanych czynników sprawczych dominowały ‘konkurencja i inne czynniki’ (25,7%) oraz owady (24,7%), a zwłaszcza foliofagi, uszkadzające w największym stopniu gatunki liściaste.

 

 

3.

Wpływ warunków pogodowych na zdrowotność drzewostanów

4.

Defoliacja drzew przy różnej dostępności wody glebowej

5.

Zmiany składu gatunkowego w drzewostanach w dziesięcioleciu 2007-2016

II.

Badania na stałych powierzchniach obserwacyjnych monitoringu intensywnego (SPO MI)

6.

Wielkość depozytu wnoszonego z opadami atmosferycznymi

7.

Poziom koncentracji NO2 i SO2 w powietrzu

8.

Opady podkoronowe oraz roztwory glebowe

9.

Zanieczyszczenie powietrza oraz ocena zagrożenia zakwaszeniem i eutrofizacją terenów leśnych w Polsce na podstawie wyników badań na SPO MI

 

Literatura

 

 

STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2016  :  RAPORTY