STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2018  :  RAPORTY

 

 

I.

Program monitoringu lasów i metodyka przeprowadzanych badań

1.

Program monitoringu lasów w 2018 roku

II.

Monitoring lasów na stałych powierzchniach obserwacyjnych I rzędu

2.

Ocena poziomu zdrowotnego monitorowanych gatunków drzew w 2018 r. oraz w pięcioleciu 2014-2018

3.

Ocena przyczyn i symptomów uszkodzeń drzew w 2018 r.

4.

Wpływ warunków pogodowych na zdrowotność drzewostanów w latach 2014-2018

5.

Warunki wodne panujące w glebach na terenie Polski

6.

Stałe powierzchnie obserwacyjne monitoringu lasów na obszarach Natura 2000

7.

Stan odżywienia drzewostanów w latach 1997-2017 na podstawie wyników monitoringu organów asymilacyjnych drzew

8.

Właściwości fizyko-chemiczne gleb leśnych i ich zmiany w latach 2007-2017

IV.

Badania na stałych powierzchniach obserwacyjnych monitoringu obserwacyjnego (SPO MI)

 

      W programie monitoringu lasu od 2009 r. funkcjonuje 12 SPO MI (stałych powierzchni obserwacyjnych monitoringu intensywnego), wybranych spośród powierzchni SPO II rzędu.

      SPO MI są zlokalizowane w siedmiu krainach przyrodniczo-leśnych: Bałtyckiej (Nadleśnictwo Gdańsk), Mazursko-Podlaskiej (nadleśnictwa: Suwałki, Strzałowo, Białowieża), Wielkopolsko-Pomorskiej (nadleśnictwa: Krucz i Krotoszyn), Mazowiecko-Podlaskiej (nadleśnictwa: Łąck i Chojnów), Śląskiej (Nadleśnictwo Zawadzkie), Sudeckiej (Nadleśnictwo Szklarska Poręba) oraz Karpackiej (nadleśnictwa: Piwniczna i Bircza).

      Na pięciu powierzchniach gatunkiem panującym w drzewostanie jest sosna (Strzałowo, Białowieża, Krucz, Chojnów, Zawadzkie), na trzech – świerk (Suwałki, Szklarska Poręba, Piwniczna), na dwóch – dąb (Łąck, Krotoszyn) oraz na dwóch – buk (Gdańsk, Bircza).

      Na SPO MI od 2009 r. prowadzone są pomiary depozytu całkowitego, jakości powietrza metodą pasywną, opadów podkoronowych i roztworów glebowych. W pobliżu tych powierzchni uruchomiono również automatyczne stacje pomiarowe, w sposób ciągły rejestrujące parametry meteorologiczne.

 

9.

Wielkość depozytu wnoszonego z opadami atmosferycznymi na terenach leśnych
Anna Kowalska

 

      Badania składu chemicznego opadów na terenach leśnych Polski prowadzone są w ramach monitoringu intensywnego w dwunastu punktach pomiarowych, zlokalizowanych w pobliżu SPO MI poza zasięgiem koron drzew, z reguły w sąsiedztwie stacji meteorologicznych (ryc. 27).

 

 

Rys. 27 . Schemat koncepcyjny badań depozytu i przepływu składników w środowisku leśnym na SPO MI

 

      9.1. Skład chemiczny opadów – przewodność i stężenia składników.

      Na skład chemiczny opadów wpływa szereg czynników, na które składają się m.in. bliskość źródeł zanieczyszczeń oraz ich rozprzestrzenianie, warunki meteorologiczne (wiek i kierunek mas powietrza, temperatura, wiatr) oraz warunki topograficzne.

      Cechą charakteryzującą chemizm opadów jest przewodność elektrolityczna właściwa (EC), będąca pośrednio miarą ogólnej zawartości zdysocjowanych soli. W 2018 r. przewodność opadów osiągała średnio rocznie od 12,6 mS cm-1 do 20,4 mS cm-1. Wysoka przewodność opadów (powyżej 20 mS cm-1) występowała średnio rocznie w Wielkopolsce, gdzie opady były niskie: w Krotoszynie i Kruczu. Niską przewodność (poniżej 15 mS cm-1) notowano w północno-wschodniej Polsce, gdzie ogólny poziom zanieczyszczeń jest stosunkowo niski: w Strzałowie, Suwałkach i Białowieży oraz w Szklarskiej Porębie, gdzie występowały wysokie opady, powodujące efekt rozcieńczenia.

 

      9.2. Depozycja roczna

      Roczny depozyt jonów: azotu całkowitego, jonów wodorowych, chlorków, siarki w formie siarczanu (VI), wapnia, sodu, potasu, magnezu, żelaza, glinu, manganu i metali ciężkich w opadach mieścił się w granicach od 16,1 kg ha-1 do 29,3 kg ha-1 (tab. 7). Depozycja na wszystkich powierzchniach była mniejsza niż w 2017 r., najmniejszy spadek (o 5%) zanotowano w Birczy, zaś największy (o 57%) w Białowieży. Na pozostałych powierzchniach depozycja wyniosła od 66% do 85% tej z 2017 roku.

 

Tabela 7. Depozyt roczny [kg·ha-1] (bez RWO) wniesiony z opadami na SPO MI w 2018 roku.

Nadleśnictwo

Strzało-wo

Biało-wieża

Krucz

Chojnów

Zawa-dzkie

Suwałki

Szkl. Poręba

Piwniczna

Krotoszyn

Łąck

Gdańsk

Bircza

Gatunek

Sosna

Świerk

Dąb

Buk

Opad [mm]

582

469

477

530

492

548

839

624

484

468

554

741

H+

0,024

0,015

0,019

0,010

0,054

0,07

0,052

0,054

0,010

0,015

0,0028

0,061

Cl-

1,88

1,62

3,03

3,03

2,32

2,51

5,52

2,43

2,90

3,15

7,35

2,24

N-NO3-

2,25

2,51

2,63

2,66

3,64

2,58

3,02

1,91

3,50

2,40

3,94

3,64

S-SO42-

1,88

1,89

2,52

2,71

2,91

2,24

3,29

2,74

2,88

2,70

2,25

3,98

N-NH4+

3,34

2,71

4,75

4,76

3,27

4,24

3,95

1,58

5,33

3,80

2,92

4,03

Ca

2,28

3,30

4,06

4,86

3,29

4,39

3,17

3,22

3,36

3,87

3,94

4,99

Mg

0,41

0,50

0,60

0,56

0,50

0,69

0,53

0,50

0,56

0,53

0,76

0,62

Na

1,43

1,25

2,01

1,91

1,71

1,67

4,15

1,96

2,35

1,88

4,51

1,69

K

0,96

1,17

1,29

2,16

1,10

1,14

1,76

1,38

1,94

1,65

2,33

1,53

Fe

0,031

0,023

0,021

0,031

0,033

0,027

0,057

0,045

0,030

0,023

0,040

0,056

Al

0,032

0,027

0,028

0,020

0,054

0,019

0,035

0,037

0,027

0,020

0,037

0,044

Mn

0,044

0,043

0,050

0,024

0,063

0,025

0,041

0,066

0,046

0,059

0,079

0,041

Cd

0,001

0,001

0,001

0,001

0,001

0,001

0,002

0,001

0,001

0,001

0,001

0,001

Cu

0,019

0,016

0,017

0,023

0,015

0,021

0,029

0,019

0,018

0,018

0,029

0,029

Pb

0,018

0,011

0,009

0,010

0,016

0,012

0,021

0,024

0,012

0,009

0,014

0,013

Zn

0,093

0,094

0,087

0,087

0,110

0,109

0,147

0,110

0,085

0,078

0,134

0,118

RWO

22,6

9,1

8,5

10,2

8,7

11,1

13,6

10,8

10,6

9,5

10,7

12,2

Ntot

7,0

6,2

8,5

8,8

7,9

8,1

9,5

4,8

10,2

7,2

7,8

9,1

Depozyt roczny

16,1

16,2

22,2

24,2

20,1

21,0

28,3

17,4

24,4

21,2

29,3

24,5

RWO – rozpuszczony węgiel organiczny, Ntot – azot całkowity

 

      Niską ilość jonów zdeponowały opady w nadleśnictwach: Strzałowo, Białowieża i Piwniczna (16,1 kg ha-1 – 17,4 kg ha-1). Suma rocznej depozycji na pozostałych SPO MI, z wyjątkiem Szklarskiej Poręby i Gdańska, wynosiła od 20,1 kg ha-1 rok-1 do 24,5 kg ha-1 rok-1. W Szklarskiej Porębie i Gdańsku depozyt był wysoki i wynosił odpowiednio: 28,3 kg ha-1 i 29,3 kg ha-1. Na tak wysoką depozycję w Gdańsku i Szklarskiej Porębie składały się przede wszystkim jony Cl- i Na (w Gdańsku – głównie pochodzenia morskiego).

 

 

Rys. 28 . Suma opadu bezpośredniego [mm] (prawa oś) oraz udział depozytu w sezonie letnim (V-X) i zimowym (I-IV, XI-XII) na SPO MI w 2018 roku

 

      Suma depozycji w okresie zimowym stanowiła od 35% do 47%, a w Gdańsku i Kruczu odpowiednio 54% i 60% depozycji rocznej (ryc. 28). Przewaga depozytu okresu letniego wynikała m. in. z wyższej sumy opadów – na miesiące letnie przypadało od 56% (w Kruczu 51%) do 74% sumy rocznej opadu. Jedynie w Gdańsku opady w półroczu letnim były niższe niż zimą.

      Pomiędzy SPO MI wystąpiły istotne różnice szczególnie w depozycji Na, Cl- i NH4+. Wyniki testów statystycznych potwierdzają zaobserwowane różnice między Gdańskiem i Szklarską Porębą a innymi SPO MI pod względem depozycji składników z aerozoli

 

      9.3. Właściwości kwasowo-zasadowe opadów na otwartej przestrzeni

      Średnie miesięczne pH opadów mieściło się w granicach od 4,9 do 5,9. Minimalną wartość osiągnęło w styczniu w Birczy, a maksymalną w czerwcu w Chojnowie.

 

 

Rys. 29 . Średnie pH roczne, sezonu letniego (V-X) i zimowego (I-IV i XI-XII) na SPO MI w 2018 r. w opadach na otwartej przestrzeni

 

      Udział miesięcznych opadów o pH niższym od 5,0 wyniósł 15%, to jest tyle samo, co w 2016 r., lecz mniej niż w 2017 r. (26%) oraz mniej niż w latach poprzednich (42% w 2010 r., 36% w 2011 r., 39% w 2012 r., 43% w 2013 r. i 30% w 2014 r.). Opady o pH niższym od 5,0 przeważały w miesiącach zimowych. Średnio w okresie zimowym na większości powierzchni pH opadów było niższe niż w okresie letnim (ryc. 29), z wyjątkiem Krotoszyna i Zawadzkiego. W Gdańsku, Zawadzkiem i Piwnicznej różnica odczynu opadów zimą i latem była niewielka.

      Najwyższa kwasowość opadów, mierzona średnią roczną wartością pH, wystąpiła na Śląsku w Zawadzkiem (pH 4,9), w nadleśnictwach rejonów górskich, tj. w Piwnicznej (pH 5,0), Birczy (pH 5,1) i Szklarskiej Porębie (pH 5,2), a także w Gdańsku (pH 5,3), Strzałowie i Kruczu (pH 5,4) (ryc. 29). Również stosunkowo niskie średnie pH opadów odnotowano w Suwałkach i Strzałowie (pH 5,4). W Białowieży i Łącku pH opadów wynosiło średnio 5,5, w Krotoszynie i Chojnowie 5,7. Niższa kwasowość opadów występowała w Suwałkach (pH 5,9).

      Pojemność zobojętniania kwasów (ANC, [μeq dm-3]) jest miarą zdolności roztworów do zobojętniania mocnych kwasów.

      Ujemne wartości ANC są wskaźnikiem nadmiarowej ilości jonów mocnych kwasów w opadach, zaś dodatnie – nadmiarowej ilości mocnych zasad. Na SPO MI 76% miesięcznych opadów przyjmowało ujemne wartości ANC, z czego nieco więcej przypadało na okres zimowy (41% próbek pobranych w ciągu roku) niż letni (35% próbek pobranych w ciągu roku).

 

 

Rys. 30 . Pojemność zobojętniania kwasów (ANC) [μeq·m-3] w opadach na otwartej przestrzeni na SPO MI średnio od stycznia do grudnia, średnio w okresie zimowym (miesiące I-IV i XI-XII) i letnim (V-X) w 2018 r.

 

      ANC półrocza zimowego było niższe niż w półroczu letnim na wszystkich powierzchniach obserwacyjnych, z wyjątkiem Gdańska, gdzie osiągało zbliżone wartości w obu półroczach (ryc. 30). Średnio rocznie na żadnej z powierzchni ANC nie osiągnęło wartości dodatniej, jedynie średnio w okresie letnim niewysokimi dodatnimi wartościami ANC charakteryzowały się opady w Suwałkach i Chojnowie. Na pozostałych powierzchniach w obu półroczach ANC było ujemne, a niskie średnie wartości roczne wystąpiły w Zawadzkiem, Krotoszynie, Birczy i Gdańsku (odpowiednio -40,5, -30,1, -21,4 i  20,5 μeq dm-3 rok-1).

      Udział jonów o charakterze zakwaszającym (SO42-, NO3-, Cl- i NH4+) w depozycie wyrażonym sumą ładunku molarnego (H+, Cl-, SO42-, NO3-, NH4+, Ca, Na, K, Mg, Fe, Al, Mn, Zn, Cu, Cd i Pb) wynosił od 56% do 70%. Udział jonów o charakterze zakwaszającym był najwyższy (70%) w Krotoszynie, natomiast w Strzałowie, Zawadzkiem i Kruczu – przekraczał 65%, a zjawisku temu towarzyszył niski udział (28–32%) jonów o charakterze zasadowym. Z kolei niski udział depozycji jonów o charakterze zakwaszającym występował w Piwnicznej (56%) i Gdańsku (60%), przy jednocześnie wysokim udziale jonów o charakterze zasadowym (37%).

      Na każdej powierzchni w depozycie rocznym w 2018 r. dominowały jony kwasotwórcze (ryc. 31), a ich przewaga nad jonami zasad była niemal dwuipółkrotna w Krotoszynie, Zawadzkiem i Strzałowie.

 

 

Rys. 31 . Ładunek jonów [kmolc·ha-1] oraz stosunek depozytu jonów kwasotwórczych do zasadowych w opadach na otwartej przestrzeni na SPO MI w 2018 r.

 

      W 2018 r. roczny depozyt jonów w opadach mieścił się w granicach od 16,1 kg ha-1 do 29,3 kg ha-1. Niską ilość jonów zdeponowały opady w nadleśnictwie Strzałowo, Białowieża i Piwniczna (16,1–17,4 kg ha-1).

      Depozycja na wszystkich powierzchniach była mniejsza niż w roku 2017, najmniejszy spadek (o 5%) zanotowano w Birczy, zaś największy (o 57%) w Białowieży. Na pozostałych powierzchniach depozycja wyniosła od 66% do 85% tej z roku 2017.

       W opadach na SPO MI średnie miesięczne pH mieściło się w granicach od 4,9 do 5,9. Minimalną wartość osiągnęło w styczniu w Birczy, a maksymalną w czerwcu w Chojnowie.

      Udział jonów o charakterze zakwaszającym (SO42-, NO3-, Cl- i NH4+) w depozycie wyrażonym sumą ładunku molarnego (H+, Cl-, SO42-, NO3-, NH4+, Ca, Na, K, Mg, Fe, Al, Mn, Zn, Cu, Cd i Pb) wynosił od 56% do 70%.


 

10.

Poziom stężenia NO2 i SO2 w powietrzu na terenach leśnych

11.

Opady podkorowe oraz roztwory glebowe na terenach leśnych

   

 

Literatura

 

 

STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2018  :  RAPORTY