Stałe powierzchnie obserwacyjne monitoringu
lasów na obszarach Natura 2000
Robert Hildebrand
Sieć Natura 2000 obejmuje całą Unię
Europejską i składa się z obszarów ochrony
środowiska wyznaczonych w poszczególnych
krajach wspólnoty, na podstawie dwóch
dyrektyw Komisji Europejskiej:
- |
„Dyrektywa o Ptakach” 79/409/EEC z
02.04.1979 o ochronie dziko żyjących
ptaków (Directive on the Conservation of
Wild Birds), wersja skonsolidowana z
30.11.2009, |
- |
„Dyrektywa o Siedliskach (Habitatowa)” z
92/43/EEC z 21.05.1992 w sprawie ochrony
siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny
i flory (Directive on the conservation
of natural habitats and of wild fauna
and flora), wersja skonsolidowana z
01.01.2007. |
Na obszarach zakwalifikowanych do sieci
Natura 2000 wyróżnia się:
- |
SPECIAL PROTECTION AREAS (SPAs) – Birds
Directive – obszary specjalnej ochrony
ptaków (OSO), |
- |
SITES OF COMMUNITY IMPORTANCE (SCIs) –
Habitats Directive – specjalne obszary
ochrony siedlisk (SOO). |
Na gruncie prawa krajowego podstawą
funkcjonowania Sieci Natura 2000 w Polsce
jest ustawa „O ochronie przyrody” z dnia 16
kwietnia 2004 r. oraz towarzyszące jej
szereg rozporządzeń (z
13.04.2010, z 12.01.2011, z 17.02.2010 i z
30.03.2010 r.) ustanawiające
obszary specjalnej ochrony ptaków Natura
2000.
|
Rys. 10
.
Rozmieszczenie SPO I i II rzędu oraz
powierzchni Monitoringu Intensywnego na
obszarach Natura 2000 (stan na koniec
2015 r.) |
|
Rys. 11.
Poziom uszkodzenia lasów na
obszarach Natura 2000 na podstawie
oceny defoliacji na stałych
powierzchniach obserwacyjnych – 2015
r.
|
Liczba obszarów sieci Natura 2000 w Polsce
nie zmieniła się od poprzedniego roku i
wynosi 987 (Natura 2000, Numer 39, 2016). Na
koniec 2015 r. ich łączna powierzchnia
wynosiła 68 400,72 km2, co
stanowi 19,56% powierzchni kraju. Obecnie
nie planuje się zwiększenia liczby obszarów
Natura 2000, zaproponowano natomiast
modyfikacje przebiegu granic w 60
istniejących już obszarach. Planowane zmiany
dotyczą 55 obszarów specjalnej ochrony
siedlisk oraz 4 obszarów specjalnej ochrony
ptaków.
Na obszarach Sieci Natura 2000 znalazło się
659 czynnych (na których wykonywane były
obserwacje i pomiary) powierzchni
obserwacyjnych monitoringu leśnego. Stanowi
to ponad 30% wszystkich czynnych powierzchni
SPO.
Na koniec 2015 roku lądowe obszary
specjalnej ochrony ptaków (OSO) zajmują
48394 km2. Znalazło się na nich 6
czynnych powierzchni SPO Monitoringu
Intensywnego, 31 czynnych powierzchni SPO II
rzędu oraz 471 czynnych powierzchni I rzędu.
Lądowe specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO)
zajmują 34187 km2. Znalazło się
na nich 8 czynnych powierzchni SPO
Monitoringu Intensywnego, 24 czynne
powierzchnie II rzędu i 357 czynnych
powierzchni SPO I rzędu.
Należy zwrócić uwagę, że ogólna liczba
powierzchni na obszarach Natura 2000 nie
jest sumą powierzchni SPO znajdujących się w
poszczególnych typach ochrony, możliwa jest
sytuacja, w której jedna powierzchnia
monitoringowa SPO znajduje się na dwóch
zachodzących na siebie obszarach Natura 2000
(OSO i SOO).
Na 145-u obszarach specjalnej ochrony ptaków
(OSO) lasy zajmują około 2,467 miliona
hektarów (na 83 obszarach OSO znajdują się
powierzchnie monitoringowe) i przeważająca
większość z nich uszkodzona jest w stopniu
umiarkowanym. Większość powierzchni leśnej
(91%) znajduje się w 1 – lekkiej klasie
defoliacji (defoliacja 15-25%) pozostała
część (9%) lasów znajduje się w 2 – średniej
klasie defoliacji (defoliacja 26-60%). Nie
stwierdzono obecności kompleksów leśnych bez
defoliacji jak również z dużą defoliacją.
Na 849 specjalnych obszarów ochrony siedlisk
(SOO) kompleksy leśne zajmują około 1,909
miliona hektarów (na 171 obszarach OSO
znajdują się powierzchnie monitoringowe).
Większość powierzchni leśnej (92%) znajduje
się w 1 – lekkiej klasie defoliacji
(defoliacja 10-25%), pozostała część lasów
znajduje się w 2 – średniej klasie
defoliacji (defoliacja 26-60%).. Podobnie
jak na obszarach OSO nie występują kompleksy
leśne bez defoliacji jak również z dużą
defoliacją.
Uśrednione wartości defoliacji w lasach
znajdujących się odpowiednio na Obszarach
Ochrony Siedlisk (SOO) i Obszarach Ochrony
Ptaków (OSO) wynoszą 20-22% i mieszczą się w
klasie 1 (lekkiej defoliacji).
Lądowe obszary specjalnej ochrony ptaków
(OSO) zajmują 48394 km2, z czego
lasy zajmują około 2,467 miliona hektarów.
Znalazło się na nich 6 czynnych powierzchni
SPO Monitoringu Intensywnego, 31 czynne SPO
II rzędu oraz 471 czynnych SPO I rzędu.
Lądowe specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO)
zajmują 34187 km2, z czego lasy
zajmują około 1,909 miliona hektarów.
Znalazło się na nich 8 czynnych powierzchni
SPO Monitoringu Intensywnego, 24 czynne SPO
II rzędu i 357 czynnych SPO I rzędu.
Wartości średniej defoliacji lasów
znajdujących się na Obszarach Ochrony
Siedlisk (SOO) i Obszarach Ochrony Ptaków
(OSO) wynoszą 20-22% i mieszczą się w klasie
1 (lekkiej defoliacji).
|