DECYZJA DKR-420.4-4int/18 – interpretacja w zakresie opłaty za brak sieci

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2168, z późn. zm.) w związku z art. 17 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2018 r. poz. 578), po rozpatrzeniu wniosku […] Oddział w Polsce, […], z dnia […], uzupełnionego pismem z dnia […], o wydanie pisemnej interpretacji w części dotyczącej zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej w postaci opłaty za brak sieci, uwzględniając stan faktyczny przedstawiony w ww. wniosku orzekam o uznaniu stanowiska […] Oddział w Polsce, […], że w opisanym stanie faktycznym […] Oddział w Polsce pozostanie podmiotem odpowiedzialnym za stworzenie sieci zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji, zaś za stworzenie sieci nie będą odpowiedzialni dilerzy […] – za prawidłowe i zgodne z ustawą z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

UZASADNIENIE

W dniu 06.03.2018 r. do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: GIOŚ) wpłynął wniosek […] Oddział w Polsce […] z dnia […] o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez Spółkę daniny publicznej w postaci opłaty za brak sieci i innych opłat, tj. przepisów ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (dalej: u.r.p.w.e.), ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach, ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej.

[…] Oddział w Polsce w swoim wniosku wyjaśnił, iż w stanie obecnym jest oddziałem spółki […]. Wszystkie przedstawicielstwa […] w Europie są oddziałami jednej spółki […]. […] Oddział w Polsce ma osobowość prawną, np. może podpisywać umowy i odpowiadać za wprowadzanie pojazdów, produktów na teren Polski.

Pojazdy sprowadzane są przez […] Oddział w Polsce (faktura […] wystawiona na […] Oddział w Polsce), a następnie są sprzedawane do dilerów (faktura […] Oddział w Polsce wystawiona na dilera), którzy są osobnymi podmiotami gospodarczymi. […] Oddział w Polsce nie ma wątpliwości, że jest aktualnie wprowadzającym pojazdy i produkty na teren Polski i spełnia obowiązki z tym związane.

[…] Oddział w Polsce wyjaśnił, iż w „stanie planowanym”, którego dotyczy wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, zmiana ma polegać na tym, że faktura dla dilera na pojazd będzie wystawiana przez […] Oddział w Belgii. Status tej firmy jest taki sam jak […] Oddział w Polsce – jest to oddział jednej, tej samej spółki […], inaczej mówiąc jest to ten sam podmiot gospodarczy. […] Oddział w Polsce zauważył, iż zmiana ta może spowodować uznanie, że każdy z […] dilerów będzie wprowadzającym pojazdy i produkty na teren Polski. Od strony praktycznej spowodowałoby to sytuację, że zamiast jednej firmy, tj. […] Oddział w Polsce, spełniającej wszelkie obowiązki prawne związane szczególnie z u.r.p.w.e., a także ustawą o bateriach i akumulatorach oraz ustawą o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, każdy diler musiałby osobno rejestrować się w rejestrze wprowadzających produkty, podpisywać umowy ze stacjami demontażu, podpisywać umowy w zakresie spełnienia obowiązku recyklingu produktów, czy spełniać obowiązki dotyczące sprawozdawczości.

Jednocześnie […] Oddział w Polsce poinformował o rozwiązaniu, które zostało oficjalnie zaakceptowane w Danii, gdzie sytuacja jest analogiczna. Tam faktura dla dilera z […] zawiera sentencję „issued in cooperation with […] Danish Branch” („wydano w kooperacji z […] Oddział w Danii”). W Polsce dostawa ma mieć miejsce z […] Oddział w Belgii. Można zatem stwierdzić, że dostawa pojazdu z […] Oddział w Belgii jest dostawą do dilera od tego samego podmiotu, co […] Oddział w Polce, gdyż jest to faktycznie jeden podmiot – […].

W ocenie […] Oddział w Polsce należy też wziąć pod uwagę definicję producenta zawartą w dyrektywie 2000/53/WE. […] Oddział w Polsce można określić jako producenta, a literalnie na pewno według definicji producentem jest […], której oddziałem jest […] Oddział w Polsce. Stąd można wywieść, że […] Oddział w Polsce jest wprowadzającym pojazdy jako producent, wtedy fakt wystawienia faktury dla dilera przez […] Oddział w Belgii nie miałby znaczenia, a dopisek na fakturze, np. „wydano w kooperacji z […] Oddział w Polsce”, formalnie potwierdzałby status […] Oddział w Polsce jako producenta.

W związku z powyższymi wątpliwościami […] Oddział w Polsce wniósł o udzielenie interpretacji, czy po zmianie sposobu fakturowania:

1.      […] Oddział w Polsce pozostanie wprowadzającym pojazdy, czy jednak każdy diler […] będzie wprowadzającym pojazdy?

2.      jeśli […] Oddział w Polsce pozostanie wprowadzającym pojazdy, czy jednocześnie będzie wprowadzającym produkty zawarte w pojazdach – akumulatory, opony, olej?

3.      w sytuacji, gdy każdy diler będzie wprowadzającym pojazdy, […] Oddział w Polsce może zrezygnować z ogólnopolskiej sieci stacji demontażu?

4.      rozwiązanie z Danii może być zastosowane w Polsce ze skutkiem uznania, że wprowadzającym pojazdy i produkty w nich zawarte będzie cały czas […] Oddział w Polsce?

5.      jeśli […] Oddział w Polsce pozostanie wprowadzającym pojazdy, dilerzy nie musieliby tworzyć odrębnych sieci?

Analizując ww. wniosek GIOŚ zauważył, iż […] Oddział w Polsce przedstawił „stan planowany”, co do którego wniósł o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów oraz przywołał nazwy trzech ustaw, co do których zastosowania chciał uzyskać interpretację, nie wskazał jednak jakich konkretnie przepisów przywołanych ustaw dotyczy złożony wniosek, ani też nie wskazał daniny publicznej (poza opłatą za brak sieci), której obowiązek świadczenia wynika dla […] Oddział w Polsce na podstawie przywołanych we wniosku ustaw. […] Oddział w Polsce przede wszystkim nie przedstawił swojego stanowiska w sprawie, której dotyczy wniosek.

W związku z powyższym postanowieniem z dnia […] GIOŚ wezwał […] Oddział w Polsce do usunięcia braków formalnych wniosku z dnia […] poprzez przesłanie pisma zawierającego:

-          wskazanie przepisów, z których w świetle przedstawionego przez […] Oddział w Polsce stanu faktycznego wynika obowiązek świadczenia przez […] Oddział w Polsce daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w indywidualnej sprawie […] Oddział w Polsce, oraz wyjaśnienia w jaki sposób te przepisy mają zastosowanie do […] Oddział w Polsce,

-          stanowisko […] Oddział w Polsce co do zakresu i sposobu zastosowania ww. przepisów w indywidualnej sprawie […] Oddział w Polsce w świetle przedstawionego przez […] Oddział w Polsce stanu faktycznego.

W dniu […] do GIOŚ wpłynęło pismo z dnia […], stanowiące uzupełnienie wniosku z dnia […]. Z ww. pisma wynika, iż […] Oddział w Polsce wniósł o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów:

-     u.r.p.w.e., z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty za brak sieci,

-     ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1478, z późn. zm.), z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty produktowej,

-     ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1803, z późn. zm.), z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty na publiczne kampanie edukacyjne,

-     ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 150), z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty produktowej oraz opłaty na publiczne kampanie edukacyjne.

Ponadto […] Oddział w Polsce przedstawiając swoje stanowisko w sprawie wskazał, że po zmianie systemu dystrybucji pojazdów:

1.    […] Oddział w Polsce pozostanie odpowiedzialnym za stworzenie sieci zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji, składającej się minimum z trzech punktów w województwie,

2.    […] Oddział w Polsce jednocześnie będzie odpowiedzialny za wprowadzanie produktów zawartych w pojazdach – akumulatory, opony olej, a także opakowania (zabezpieczenia) zamocowane na pojazdach i spełnianie obowiązków z tym związanych,

3.    skoro […] Oddział w Polsce będzie jak dotychczas odpowiedzialnym za wprowadzanie pojazdów, produktów i opakowań, nie będą odpowiedzialni za to dilerzy, którzy są sprzedawcami detalicznymi pojazdów.

W dniu […] GIOŚ otrzymał więc kompletny i opłacony wniosek. Na podstawie uzupełnionego wniosku, w związku z treścią art. 17 ust. 1 i 3 u.r.p.w.e., GIOŚ uznał, iż jest bez wątpienia organem właściwym do rozpoznania części wniosku, tj. do wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów u.r.p.w.e., z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia przez […] Oddział w Polsce daniny publicznej w postaci opłaty za brak sieci. Natomiast analiza pozostałych wskazanych przez […] Oddział w Polsce przepisów doprowadziła GIOŚ do wniosku, że określone w tych przepisach daniny publiczne są świadczone przez przedsiębiorców na rzecz marszałka województwa oraz że marszałek województwa rozlicza przedsiębiorców z obowiązku wnoszenia tych należności. W związku z tym organem właściwym do wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, ustawy o bateriach i akumulatorach, ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi jest marszałek województwa.

Wobec powyższego pismem z dnia […] GIOŚ zawiadomił […] Oddział w Polsce, iż rozpozna wniosek z dnia […], uzupełniony pismem z dnia […], w części należącej do właściwości GIOŚ, tj. co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów u.r.p.w.e., z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty za brak sieci.

Ponadto GIOŚ zawiadomił […] Oddział w Polsce, iż wniosek w części dotyczącej przepisów:

-     ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty produktowej,

-     ustawy o bateriach i akumulatorach, z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty na publiczne kampanie edukacyjne,

-     ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty produktowej oraz opłaty na publiczne kampanie edukacyjne,

podlega załatwieniu przez Marszałka Województwa […]. W powyższym zakresie […] Oddział w Polsce powinna więc złożyć odrębny wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji do Marszałka Województwa […]. Jednocześnie GIOŚ zawiadomił […] Oddział w Polsce o treści art. 66 § 1 k.p.a. w związku z art. 10a ust. 1 ustawy z dnia z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2018 r. poz. 578, z późn. zm.) (dalej: u.s.d.g).

Rozpatrując wniosek […] Oddział w Polsce o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów u.r.p.w.e., z których wynika dla […] Oddział w Polsce obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci opłaty za brak sieci należy zauważyć co następuje.

W niniejszej sprawie wniosek został złożony przez podmiot uprawniony – przedsiębiorcę (zob. wyrok SN z dnia 16.02.2017 r., sygn. akt II UK 726/15). Wniosek ten dotyczy też daniny publicznej, a więc opłaty za brak sieci (o której mowa w art. 14 ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji), która jest świadczeniem powszechnym, przymusowym, bezzwrotnym, a także stanowiącym przychód podmiotu publicznego.

Zgodnie z art. 3 u.r.p.w.e. ilekroć w ustawie jest mowa o:

1)    imporcie - rozumie się przez to przywóz pojazdu z terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium kraju;

13)  wewnątrzwspólnotowym nabyciu - rozumie się przez to przywóz pojazdu z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium kraju;

14)  wprowadzającym pojazd - rozumie się przez to przedsiębiorcę będącego producentem pojazdu lub przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu;

16)  wprowadzeniu na terytorium kraju - rozumie się przez to wprowadzenie pojazdu po raz pierwszy na terytorium kraju w celu używania lub dystrybucji.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 u.r.p.w.e. wprowadzenie na terytorium kraju następuje z dniem:

1)      wydania pojazdu z magazynu lub przekazania innemu podmiotowi - w przypadku pojazdu wyprodukowanego na terytorium kraju;

2)      dopuszczenia pojazdu do obrotu na terytorium kraju - w przypadku importu;

3)      wystawienia faktury albo przywozu pojazdu na terytorium kraju - w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Stosownie do art. 4 ust. 2 u.r.p.w.e. jeżeli z przepisów art. 4 ust. 1 u.r.p.w.e. wynika, że wprowadzenie na terytorium kraju mogło nastąpić w różnych terminach, za dzień wprowadzenia na terytorium kraju uważa się dzień najwcześniejszy. Zgodnie z art. 4 ust. 3 u.r.p.w.e. ciężar udowodnienia, że wprowadzenie na terytorium kraju nie nastąpiło albo nastąpiło w innym dniu niż określony w art. 4 ust. 1 u.r.p.w.e., spoczywa na wprowadzającym pojazd.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.r.p.w.e. wprowadzający pojazd jest obowiązany zapewnić sieć zbierania pojazdów, zwaną dalej „siecią”, obejmującą terytorium kraju w taki sposób, aby w każdym województwie były prowadzone co najmniej trzy stacje demontażu lub punkty zbierania pojazdów, w tym co najmniej jedna stacja demontażu, położone w różnych miejscowościach, zapewniające właścicielowi pojazdu możliwość oddania pojazdu wycofanego z eksploatacji. Stosownie do art. 11 ust. 2 u.r.p.w.e. wprowadzający pojazd, który wprowadza na terytorium kraju nie więcej niż 1000 pojazdów w ciągu roku kalendarzowego, jest obowiązany zapewnić sieć obejmującą co najmniej trzy stacje demontażu lub punkty zbierania pojazdów, w tym co najmniej jedną stację demontażu, położone w różnych miejscowościach na terytorium kraju. Zgodnie z art. 11 ust. 3 u.r.p.w.e. wprowadzający pojazd zapewnia sieć wyłącznie przez własne stacje demontażu i punkty zbierania pojazdów lub na podstawie umów z przedsiębiorcami prowadzącymi stacje demontażu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 u.r.p.w.e. wprowadzający pojazd, który nie zapewnił sieci w roku kalendarzowym, jest obowiązany bez wezwania do obliczenia i uiszczenia opłaty za brak sieci. Stosownie zaś do art. 17 ust. 1 u.r.p.w.e. w przypadku stwierdzenia, że wprowadzający pojazd, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie uiścił opłaty za brak sieci albo uiścił opłatę w wysokości niższej od należnej, Główny Inspektor Ochrony Środowiska wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci.

Jak wynika z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji […] Oddział w Polsce obecnie działa jako wprowadzający pojazd w rozumieniu przepisów ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, zaś wątpliwości […] Oddział w Polsce dotyczą tylko sytuacji, jaka będzie miała miejsce po zmianie systemu dystrybucji pojazdów (faktura dla dilera na pojazd będzie wystawiana nie przez […] Oddział w Polsce, a przez […] Oddział w Belgii) – czy wprowadzającym pojazdy pozostanie […] Oddział w Polsce, czy też każdy diler […] będzie wprowadzającym pojazdy.

[…] Oddział w Polsce wskazał przy tym, że dostawa pojazdu z […] Oddział w Belgii jest dostawą do dilera od tego samego podmiotu, co […] Oddział w Polsce, gdyż jest to faktycznie jeden podmiot – […].

Jak wynika z art. 155 i art. 307 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1577, z późn. zm.) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki akcyjne, mające siedzibę za granicą, mogą tworzyć oddziały lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Warunki tworzenia takich oddziałów lub przedstawicielstw określa odrębna ustawa. Taką odrębną ustawą jest ustawa o swobodzie działalności gospodarczej.

W okolicznościach niniejszej sprawy podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce jest więc przedsiębiorca zagraniczny […], zaś […] Oddział w Polsce jest jedynie częścią działalności gospodarczej prowadzonej przez […]. Analogicznie […] Oddział w Belgii jest również częścią działalności gospodarczej prowadzonej przez […].

Opisana we wniosku zmiana systemu dystrybucji pojazdów pozostaje więc bez znaczenia dla wykonania obowiązku zapewnienia sieci, gdyż podmiotem odpowiedzialnym za stworzenie sieci zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji zgodnej z art. 11 i art. 11a u.r.p.w.e., pozostanie […], który oczywiście może nadal prowadzić działalność w tym zakresie poprzez swój oddział w Polsce, tj. […] Oddział w Polsce jako oddział przedsiębiorcy zagranicznego […]. Wskazać bowiem należy, iż u.r.p.w.e. nie wiąże powstania obowiązku zapewnienia sieci zbierania pojazdów od wystawienia faktury, lecz wyłącznie od wprowadzenia pojazdu po raz pierwszy na terytorium kraju w celu używania lub dystrybucji. Jak wynika z niniejszej sprawy dotychczas te faktury wystawił […] Oddział w Polsce, a w przyszłości ma tego dokonywać […] Oddział w Belgii. Powyższe nie zmienia jednak oceny, iż w obu przypadkach, to […] dokonuje wprowadzenia pojazdu po raz pierwszy na terytorium kraju w celu używania lub dystrybucji, a nie robią tego dilerzy. Zmiana więc organizacyjna w zakresie wprowadzenia przez […] pojazdów po raz pierwszy na terytorium kraju w celu używania lub dystrybucji, nie ma znaczenia dla wskazania, iż to […] jest wprowadzającym pojazdy i swoje obowiązki na terytorium kraju może nadal wykonywać przez swój oddział w Polsce, tj. […] Oddział w Polsce.

Należy jednakże wyjaśnić, że ze względu na to, iż pojazdy […] są przywożone na teren Polski, a nie są produkowane na terenie Polski, w rozumieniu u.r.p.w.e. […] (a przez to […] Oddział w Polsce) nie jest producentem pojazdów, tylko wewnątrzwspólnotowym nabywcą lub importerem pojazdów.

Wobec tego należy przyjąć, iż w opisanym stanie faktycznym stanowisko, że […] Oddział w Polsce pozostanie podmiotem odpowiedzialnym za stworzenie sieci zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji, zaś za stworzenie sieci nie będą odpowiedzialni dilerzy […], jest prawidłowe i zgodne z ustawą o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Pouczenie

1.     Strona niezadowolona z treści decyzji może w terminie 14 dni od daty jej doręczenia, zwrócić się do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa) z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wolny jest od opłat.

Zgodnie z art. 130 § 1 i 2 w związku z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego przed upływem terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzja nie ulega wykonaniu, a wniesienie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji. Przepisów tych nie stosuje się w przypadkach, gdy decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności (art. 108) oraz decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy. Decyzja podlega też wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, jeżeli jest zgodna z żądaniem wszystkich stron lub jeżeli wszystkie strony zrzekły się prawa do wniesienia odwołania.

2.     Jeżeli Strona nie chce skorzystać z prawa do zwrócenia się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, może wnieść do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji Stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (ul. Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa). Brak złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od daty jej doręczenia i złożenie skargi spowoduje, że decyzja stanie się ostateczna i wykonalna. Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718, ze zm.) wniesienie skargi na decyzję bowiem nie wstrzymuje wykonania decyzji i podlega ona wykonaniu jako decyzja ostateczna. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2003 r. Nr 221 poz. 2193, z późn. zm.) wpis od skargi wynosi 200 zł.

3.     W przypadku złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Strona ma możliwość ubiegania się o zwolnienie od kosztów postępowania sądowo-administracyjnego oraz przyznania prawa pomocy przed sądem administracyjnym na zasadach określonych w art. 239-262 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Właściwy w tym zakresie jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, do którego należy złożyć odpowiedni wniosek.

4.     W trakcie biegu terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy strona może zrzec się prawa do wniesienia tego wniosku wobec Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, który wydał niniejszą decyzję. Z dniem doręczenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ostatnią ze stron postępowania, decyzja staje się ostateczna i prawomocna, co oznacza, że na decyzję nie może być wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i podlega ona wykonaniu.