STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2015  :  RAPORTY

 

 

 

Wstęp

 

Program monitoringu lasów w 2015 roku

I.

Monitoring lasów na stałych powierzchniach obserwacyjnych I i II rzędu

 

      W 2015 roku przeprowdzono obserwacje na 2018 SPO I rzędu (Rys. 1). Większość powierzchni znajduje się w lasach będących w zarządzie Lasów Państwowych (1425) oraz w lasach będących własnością osób fizycznych (497 pow.) (Tab. 1).

 

Tabela 1. Liczba SPO I rzędu wg form własności w układzie krain - 2015 rok.

Kraina przyrodniczo- leśna

W zarządzie Lasów Państwowych

Osób fizycznych

W zarządzie Parków Narodowych

Pozostałe własności

Własność razem

Bałtycka

294

18

3

7

322

Mazursko-Podlaska

167

42

7

2

218

Wielkopolsko-Pomorska

353

48

2

12

415

Mazowiecko-Podlaska

141

165

5

4

315

Śląska

151

11

0

7

169

Małopolska

191

142

3

18

354

Sudecka

37

4

1

5

47

Karpacka

91

67

13

7

178

Razem

1425

497

34

62

2018

 

      Liczba powierzchni: 1) w układzie krain przyrodniczo-leśnych zawiera się w przedziale od 47 w Krainie Sudeckiej do 415 w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej, 2) w układzie RDLP – w przedziale od 65 w RDLP Piła do 181 w RDLP Białystok, 3) w układzie województw – w przedziale od 40 w województwie opolskim do 206 w województwie mazowieckim.

 

Tabela 2. Liczba SPO I rzędu w lasach wszystkich form własności, zestawienie według gatunków w układzie krain - 2015 rok.

Kraina przyrodniczo-leśna

Sosna

Świerk

Jodła

Inne iglaste

Iglaste razem

Buk

Dąb

Brzoza

Olsza

Inne liściaste

Liściaste razem

Gatunki razem

Bałtycka

187

11

0

6

204

23

23

36

28

8

118

322

Mazursko-Podlaska

123

17

0

0

140

1

7

25

33

12

78

218

Wielkopolsko-Pomorska

339

2

0

2

343

5

19

22

14

12

72

415

Mazowiecko-Podlaska

212

1

0

1

214

0

18

48

29

6

101

315

Śląska

96

3

0

3

102

4

25

17

7

14

67

169

Małopolska

249

3

9

1

262

7

31

24

11

19

92

354

Sudecka

1

22

0

0

23

1

7

5

1

10

24

47

Karpacka

27

29

39

5

100

33

5

3

8

29

78

178

Razem

1234

88

48

18

1388

74

135

180

131

110

630

2018

    

      Liczby powierzchni wg gatunku panującego w drzewostanie wynoszą: powierzchnie z dominacją sosny - 1234, świerka - 88, jodły - 48, innych iglastych - 18, buka - 74, dębu - 135, brzozy - 180, olszy - 131, innych liściastych - 110 (Tab. 2).

      W 2015 roku wykonano pomiary i obserwacje na 139 SPO II rzędu. Liczba powierzchni: 1) w układzie krain przyrodniczo-leśnych zawiera się w przedziale od 8 w Krainie Sudeckiej do 27 w Krainie Małopolskiej, 2) w układzie RDLP - w przedziale od 2 w RDLP Zielona Góra do 17 w RDLP Katowice, 3) w układzie województw - w przedziale od 2 w woj. łódzkim do 13 w woj. dolnośląskim. Liczby powierzchni według gatunku panującego w drzewostanie wynoszą: powierzchnie z dominacją sosny - 100, świerka - 14, buka - 11, dębu - 14.

 

1.

Ocena poziomu uszkodzenia monitorowanych gatunków drzew w kraju
Jadwiga Małachowska

  

      Parametrami oceny poziomu uszkodzenia drzew są następujące charakterystyki: procentowy udział drzew zdrowych (klasa 0, defoliacja 0-10%), procentowy udział drzew uszkodzonych (klasy 2-4, defoliacja > 25% i drzewa martwe) oraz średnia defoliacja drzew.

     

      Zróżnicowanie uszkodzenia monitorowanych gatunków drzew

      Średnia defoliacja wszystkich gatunków razem (wiek drzew powyżej 20 lat) wynosiła 21,52%, iglastych razem – 21,59%, a liściastych razem – 21,38%. Udział drzew zdrowych (do 10% defoliacji) gatunków razem wynosił 11,94%, a udział drzew uszkodzonych (powyżej 25% defoliacji) – 16,67%. Gatunki liściaste charakteryzowały się wyższym udziałem drzew zdrowych (16,20%) oraz wyższym udziałem drzew uszkodzonych (18,35%) niż gatunki iglaste (odpowiednio: 9,60% i 15,75%) – Rys. 2.

 

      W 2015 roku kolejność gatunków od najzdrowszych do najbardziej uszkodzonych (ustalona na podstawie analizy trzech parametrów określających zdrowotność: udziału drzew zdrowych, udziału drzew uszkodzonych oraz średniej defoliacji) jest następująca: buk < olsza < jodła, inne liściaste, inne iglaste < sosna < brzoza, świerk < dąb.

      W kolejnych latach pięciolecia 2011-2015 średnia defoliacja gatunków razem wynosiła: 22,41%, 22,77%, 21,55%, 21,91% i 21,52%; udział drzew zdrowych wynosił: 13,96%, 11,28%, 13,73%, 11,55% i 11,94%; udział drzew uszkodzonych: 23,99%, 23,37%, 18,78%, 18,86% i 16,67%. W latach 2012 oraz 2014-2015 zmiany kondycji lasów były niewielkie. W 2013 r. odnotowano poprawę stanu lasów: niewielki wzrost udziału drzew zdrowych (o 2,5 punkty procentowe) oraz wyraźny spadek udziału drzew uszkodzonych (o 4,6 punktów procentowych).

 

      Uszkodzenia monitorowanych gatunków drzew według form własności lasu

      Porównanie poziomu zdrowotności monitorowanych gatunków drzew (wiek ponad 20 lat) wykonano w układzie czterech form własności: lasy w zarządzie Lasów Państwowych, lasy prywatne, lasy w Parkach Narodowych oraz lasy innych form własności razem.


Rys. 2. Udział drzew monitorowanych gatunków w klasach defoliacji w 2015 roku. Wiek powyżej 20 lat. Wszystkie formy własności.

      Kategoria ‘inne iglaste’ w lasach prywatnych, dąb i gatunki z kategorii ‘inne iglaste’ i ‘inne liściaste’ w parkach narodowych oraz jodła w lasach ‘innych własności razem’– ze względu na małą liczebność próby (poniżej 30 drzew) zostały pominięte w analizie.

      Uszkodzenie sosny w parkach narodowych i w lasach prywatnych nie wykazywało znaczących różnic, było natomiast wyższe niż w lasach dwu pozostałych kategorii własności. Z kolei uszkodzenie drzew tego gatunku w Lasach Państwowych było nieco niższe niż w lasach ‘innych własności razem’. Udział drzew zdrowych w lasach tych czterech kategorii własności wynosił odpowiednio: 5,95%, 6,28%, 9,59% i 12,86%, drzew uszkodzonych: 19,46%, 20,45%, 13,00% i 18,44%, a średnia defoliacja: 23,81%, 23,33%, 20,92% i 22,24%.


 

 

 

Tabela 3. Średnia defoliacja monitorowanych gatunków według form własności - 2015 rok.

Gatunek drzewa

W zarządzie Lasów Państwowych

Osób fizycznych

W zarządzie Parków Narodowych

Inne

Własność razem

Sosna

20,92

23,33

23,81

22,24

21,57

Świerk

22,00

26,05

27,57

22,25

23,03

Jodła

20,47

17,12

27,78

18,91

19,97

Inne iglaste

19,72

27,78

26,39

18,69

20,17

Gatunek iglaste

20,96

23,24

25,74

21,93

21,59

Buk

15,62

16,00

16,37

15,00

15,69

Dąb

24,19

23,69

15,83

32,14

24,47

Brzoza

22,43

22,29

29,28

23,61

22,53

Olsza

20,21

19,02

23,23

14,22

19,73

Inne liściaste

21,40

20,67

24,26

19,78

21,05

Gatunek liściaste

21,43

20,99

21,55

23,16

21,38

Razem

21,12

22,37

23,93

23,45

21,52

*) wyniki oznaczone niebieskim kolorem mogą być obarczone błędem ze względu na małą liczebność próby (do obliczeń wzięto co najwyżej 30 drzew)

 

    Największe uszkodzenie świerka zarejestrowano w lasach parków narodowych (brak drzew zdrowych, 30,43% drzew uszkodzonych, śr. def. = 27,57%), duże – w lasach prywatnych (8,58% drzew zdrowych, 30,69% drzew uszkodzonych, śr. def. = 26,05%). Niższe uszkodzenia występowały w Lasach Państwowych oraz w lasach ‘innych własności razem’ (odpowiednio: 14,28% i 6,67% drzew zdrowych, 23,72% i 18,33% drzew uszkodzonych, średnia defoliacja w lasach obydwu form własności wynosiła około 22%).

      Najbardziej uszkodzone jodły obserwowano w lasach parków narodowych (brak drzew zdrowych, 51,11% drzew uszkodzonych, śr. def. = 27,78%). Znacznie mniej uszkodzone były jodły w Lasach Państwowych, najmniej w lasach prywatnych (odpowiednio: 18,71% i 26,69% drzew zdrowych, 15,25% i 9,32% drzew uszkodzonych, 20,47% i 17,12% średniej defoliacji). 

 

Rys. 3. Udział drzew monitorowanych gatunków w klasach defoliacji w 2015 roku. Wiek powyżej 20 lat. Lasy w zarządzie Lasów Państwowych.

 

Rys. 4 . Udział drzew monitorowanych gatunków w klasach defoliacji w 2015 roku. Wiek powyżej 20 lat. Lasy prywatne.

      Drzewa kategorii ‘inne iglaste’ okazały się zdrowsze w lasach ‘innych własności razem’, niż w Lasach Państwowych. Udział drzew zdrowych wynosił odpowiednio: 28,57% i 14,11%, udział drzew uszkodzonych: 9,52% i 12,17%, średnia defoliacja: 18,69% i 19,72%.

       Uszkodzenie buków nie wykazywało znacznego zróżnicowania w zależności od formy własności lasów. Średnia defoliacja zawierała się w przedziale od 15,00% (lasy ‘innych własności razem’) do 16,37% (lasy w Parkach Narodowych).

      Najbardziej uszkodzone dęby obserwowano w lasach ‘innych własności razem’ (2,60% drzew zdrowych, 57,79% drzew uszkodzonych, śr. def. = 32,14%). Dęby w Lasach Państwowych i w lasach prywatnych były mniej uszkodzone (odpowiednio: 4,72% i 7,93% drzew zdrowych, 27,26% i 23,35% drzew uszkodzonych, 24,19% i 23,69% średniej defoliacji).

      Największe uszkodzenie brzóz występowało w lasach Parków Narodowych (7,25% drzew zdrowych, 36,23% drzew uszkodzonych, śr. def. = 29,28%). Dużo niższe uszkodzenie zanotowano w lasach pozostałych trzech własności, wśród których lasy ‘innych własności razem’ charakteryzowały się wyższym uszkodzeniem drzew w porównaniu z Lasami Państwowymi i lasami prywatnymi. Udział drzew zdrowych wynosiło odpowiednio: 1,68%, 8,73% i 10,10%, udział drzew uszkodzonych: 21,85%, 20,22% i 20,68%, średnia defoliacja: 23,61%, 22,43% i 22,29%.

      Występowało dość duże zróżnicowanie kondycji olszy w lasach różnych form własności. Największe uszkodzenie zanotowano w lasach parków narodowych (19,36% drzew zdrowych, 22,58% drzew uszkodzonych, śr. def. = 23,23%), średnie – w Lasach Państwowych i lasach prywatnych (15,97% i 21,29% drzew zdrowych, 12,23% i 9,31% drzew uszkodzonych, śr. def. = 20,21% i 19,02%). W lasach ‘innych własności razem’ uszkodzenie olszy było najniższe (odpowiednio: 39,66% drzew zdrowych, 1,72% drzew uszkodzonych, śr. def. = 14,22%).

      Uszkodzenie drzew kategorii ‘inne liściaste’ nie wykazywało znacznego zróżnicowania w zależności od formy własności lasów. Średnia defoliacja zawierała się w przedziale od 19,78% (lasy ‘innych własności razem’) do 21,40% (Lasy Państwowe).

 

      Największe uszkodzenia drzew (gatunki razem) występowały w lasach Parków Narodowych. Zarejestrowano tam 11,77% drzew zdrowych, najwięcej drzew uszkodzonych (23,97%), najwyższa była też średnia defoliacja (23,93%). Obserwowany wyższy poziom defoliacji drzew w lasach Parków Narodowych związany jest z tym, że w tych lasach nie prowadzi się działalności gospodarczej, polegającej na wykonywaniu trzebieży i cięć sanitarnych, podczas których usuwa się drzewa uszkodzone i o obniżonej zdrowotności. Najmniej uszkodzone były drzewa w Lasach Państwowych. Było tam 12,08% drzew zdrowych, najmniej drzew uszkodzonych (15,41%), średnia defoliacja była również najniższa (21,12%). W lasach prywatnych i lasach innych własności poziom uszkodzenia drzew był wyższy niż w Lasach Państwowych a niższy niż w lasach Parków Narodowych.

 

      Uszkodzenie monitorowanych gatunków w zależności od wieku

      Analizowane parametry oceny poziomu zdrowotności monitorowanych gatunków pogrupowane zostały w trzy kategorie wieku: powyżej 20 lat, do 60 lat i powyżej 60 lat.

      Udział drzew zdrowych (do 10% defoliacji) dla wszystkich monitorowanych gatunków razem wyniósł 11,94%, dla wieku do 60 lat – 12,73%, a dla wieku powyżej 60 lat – 11,30%. Udział drzew uszkodzonych (powyżej 25% defoliacji) razem wyniósł 16,67%, drzew młodszych – 16,06%, a drzew starszych – 17,16%. Średnia defoliacja wszystkich drzew wynosiła 21,52%, młodszych – 21,38%, natomiast starszych – 21,67%.

      Zestawienie udziałów drzew zdrowych i uszkodzonych oraz średniej defoliacji w grupach wiekowych wskazuje na niewielkie obniżanie się kondycji drzew w zestawieniu ‘gatunki razem’ wraz ze wzrostem wieku drzew. Powyższa zależność nie została stwierdzona w odniesieniu do gatunków ‘iglastych razem’, natomiast jest silniejsza w przypadku gatunków ‘liściastych razem’. Udział drzew zdrowych, drzew uszkodzonych oraz średnia defoliacja wynosił odpowiednio, dla gatunków ‘iglastych razem’: 9,61%, 16,23%, 21,87% u drzew młodszych i 9,60%, 15,37%, 21,37% u drzew starszych oraz dla gatunków ‘liściastych razem’: 18,00%, 15,76%, 20,56% u drzew młodszych i 9,60%, 15,37%, 21,37% u drzew starszych. Obserwowana w 2015 r. słaba zależność kondycji drzew ‘gatunki razem’ i ‘liściaste razem’ od wieku była również opisywana w latach 2006-2010 i 2012-2014. W 2011 r. nie odnotowano takiej zależności.

 

       W rozbiciu na gatunki – spadek kondycji drzew związany z wiekiem (wyrażony wzrostem defoliacji) zaobserwowano: wysoki wśród dębów i gatunków z grupy ‘inne iglaste’, znaczący – wśród brzóz i gatunków z grupy ‘inne liściaste’, niewielki – wśród świerków, jodeł i buków. Nie zanotowano tej zależności u sosny i olszy.

 

      Uszkodzenie drzew w układzie regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych

      Najzdrowsze okazały się drzewa w lasach RDLP Szczecinek i Szczecin. W RDLP Szczecinek zanotowano średni udział drzew zdrowych (18,36%), najniższy udział drzew uszkodzonych (7,44%) oraz najniższą średnią defoliację (17,89%). W RDLP Szczecin z kolei udział drzew zdrowych był najwyższy w zestawieniu (26,71%), udział drzew uszkodzonych oraz średnia defoliacja były niskie (odpowiednio: 13,32% i 18,70%).

      Niewiele gorszą kondycją charakteryzowały się drzewa w lasach RDLP Piła: średni udział drzew zdrowych (15,23%), jeden z niższych udziałów drzew uszkodzonych (8,85%) i niska średnia defoliacja (19,12%).


Rys. 5 . Udział drzew monitorowanych gatunków łącznie w klasach defoliacji w układzie regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych (lasy w zarządzie LP) w 2015 r.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      Dobry stan zdrowotny drzew zarejestrowano w lasach RDLP Kraków, Łódź i Krosno: dość wysoki udział drzew zdrowych (od 17,09% do 21,22%), udział drzew uszkodzonych na średnim poziomie (od 16,35% do 18,60%), umiarkowane wartości średniej defoliacji (od 20,51% do 21,89%).

      RDLP Toruń, Gdańsk, Olsztyn, Radom i Zielona Góra zaliczone zostały do grupy RDLP o średnim poziomie uszkodzenia drzew. Średnia defoliacja zawierała się w przedziale od 20,84% do 22,17%, udział drzew zdrowych i uszkodzonych były zróżnicowany. W RDLP Toruń i Gdańsk zanotowano niewiele drzew zdrowych (5,00% i 3,49%), ale również niski udział drzew uszkodzonych (10,18% i 11,18%). W RDLP Zielona Góra i Olsztyn udział drzew zdrowych był bardzo niski (8,08% i 7,09%), a udział drzew uszkodzonych – dość niski (15,22% i 14,77). Z kolei w RDLP Radom średni był udział drzew zdrowych (16,51%), oraz wysoki - drzew uszkodzonych (21,51%).

       Lasy w RDLP Wrocław, Lublin, Poznań i Białystok charakteryzowały się wysokim poziomem uszkodzenia drzew. Średnia defoliacja zawierała się w wąskim przedziale od 22,53% do 22,81%, natomiast udziały drzew zdrowych i uszkodzonych były dość zróżnicowane. W RDLP Poznań zanotowano bardzo niski udział drzew zdrowych (3,62%) oraz dość niski udział drzew uszkodzonych (14,74%). W RDLP Lublin zarejestrowano dość niski udział drzew zdrowych (13,19%) oraz najwyższy wśród wszystkich RDLP udział drzew uszkodzonych (23,48%). RDLP Białystok i Wrocław charakteryzowały się niskim udziałem drzew zdrowych (9,23% i 8,46%) oraz podwyższonym udziałem drzew uszkodzonych (20,55% i 19,96%).

      Najbardziej uszkodzone były drzewa w lasach RDLP Katowice i Warszawa: bardzo niski udział drzew zdrowych (6,00%), wysoki udział drzew uszkodzonych (20,70%) i najwyższa średnia defoliacja – 23,00% (Rys. 5).

 

      Uszkodzenie drzew w układzie województw

      Najzdrowsze okazały się drzewa (gatunki razem) w lasach województwa zachodniopomorskiego, występowały tu: najwyższy udział drzew zdrowych (26,19%), niski udział drzew uszkodzonych (9,94%) i najniższa średnia defoliacja (17,84%) – Rys. 6.

      Zadowalającą kondycją charakteryzowały się drzewa w lasach województw: świętokrzyskiego, pomorskiego, lubuskiego i łódzkiego – średnia defoliacja nie przekraczała 21,20%, natomiast udziały drzew zdrowych i uszkodzonych były zróżnicowane (wynosiły odpowiednio: od 7,26% do 23,19% i od 9,45% do 17,27%).

 

Rys. 6 . Udział drzew monitorowanych gatunków łącznie w klasach defoliacji w układzie województw w 2015 r.

     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      Województwa: kujawsko-pomorskie, małopolskie, podkarpackie, warmińsko-mazurskie i wielkopolskie można zaliczyć do grupy województw o średnim poziomie uszkodzenia drzew – średnia defoliacja nie przekraczała 21,80%, natomiast udziały drzew zdrowych i uszkodzonych były zróżnicowane (wynosiły odpowiednio: od 5,00% do 18,49% i od 10,54% do 19,83%).

      Lasy w województwach śląskim, dolnośląskim, lubelskim i podlaskim charakteryzowały się wysokim poziomem uszkodzenia drzew: średnia defoliacja zawierała się w wąskim przedziale od 22,59% do 22,90%, udziały drzew zdrowych utrzymywały się na niskim poziomie, wynosiły od 6,15% do 14,10%, udziały drzew uszkodzonych były dość wysokie w zestawieniu, wynosiły od 18,92% do 23,87%.

      Najbardziej uszkodzone były drzewa w lasach województw mazowieckiego i opolskiego: poniżej 5,50% drzew zdrowych, 22,00% drzew uszkodzonych, 23,50% średniej defoliacji.

 

      Uszkodzenie drzew w układzie krain przyrodniczo-leśnych

      Najzdrowsze okazały się drzewa w lasach Krainy Bałtyckiej: zanotowano wysoki w porównaniu z innymi krainami udział drzew zdrowych (18,17%), najniższy udział drzew uszkodzonych (10,05%) i najniższą średnią defoliację (18,84%).

      Niewiele gorszą kondycją charakteryzowały się drzewa w Krainie Karpackiej: najwyższy wśród krain udział drzew zdrowych (21,10%), udział drzew uszkodzonych na średnim poziomie (16,45%) i dość niska średnia defoliacja (20,59%).

 

Rys. 7 . Udział drzew monitorowanych gatunków łącznie w klasach defoliacji w układzie krain przyrodniczo-leśnych w 2015 r.

 

Rys. 8 . Poziom uszkodzenia lasów w 2015 r. na podstawie oceny defoliacji na stałych powierzchniach obserwacyjnych z wyróżnieniem 3 klas defoliacji.

 

      Krainy: Wielkopolsko-Pomorska i Mazursko-Podlaska zaliczone zostały do grupy krain o średnim poziomie uszkodzenia drzew. Zanotowano niski udział drzew zdrowych (8,14% i 10,34%), stosunkowo niski udział drzew uszkodzonych (13,46% i 17,18%), średnia defoliacja wynosiła 21,35% i 22,07%.

      Krainy: Małopolska i Sudecka wykazywały podwyższony poziom uszkodzenia drzew. Udział drzew zdrowych był dość niski (14,96% i 11,28%), natomiast udział drzew uszkodzonych - wysoki (21,20% i 19,15%), średnia defoliacja wynosiła 22,42% i 21,86%.

      Lasy Krainy Śląskiej charakteryzowały się wysokim poziomem uszkodzenia drzew, udział drzew zdrowych był najniższy w zestawieniu (4,61%), udział drzew uszkodzonych oraz średnia defoliacja były wysokie (18,73% i 22,70%).

      Najbardziej uszkodzone były drzewa w lasach Krainy Mazowiecko-Podlaskiej: niski udział drzew zdrowych (7,14%), wysoki udział drzew uszkodzonych (20,86%) i najwyższa w zestawieniu średnia defoliacja (22,90%).

      Porównano kondycję monitorowanych gatunków drzew w lasach poszczególnych krain przyrodniczo-leśnych. Ze względu na zbyt małą liczbę drzew (do 30 sztuk) poszczególnych gatunków w kilku krainach wyłączono z analizy: sosnę w Krainie Sudeckiej, świerk – w Krainie Mazowiecko-Podlaskiej, jodłę – w sześciu krainach (oprócz Karpackiej i Małopolskiej), gatunki z kategorii ‘inne iglaste’ oraz buki – w Krainie Mazowiecko-Podlaskiej i Mazursko-Podlaskiej, olsze – w Krainie Sudeckiej.

      Najzdrowsze sosny, gatunki z kategorii „inne iglaste”, dęby oraz brzozy występowały w Krainie Bałtyckiej, najzdrowsze świerki i olsze – w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej, jodły i gatunki z kategorii „inne liściaste” – w Krainie Karpackiej, buki – w Krainie Sudeckiej.

      Wysoki poziom uszkodzenia brzóz zanotowano w Krainach: Małopolskiej i Śląskiej, dębów – w Krainach: Sudeckiej i Śląskiej, gatunków z kategorii „inne liściaste” – w Krainie Sudeckiej.

      Najbardziej uszkodzone sosny występowały w Krainie Mazowiecko-Podlaskiej, świerki i jodły – w Krainie Małopolskiej, gatunki z kategorii „inne iglaste”, dęby i olsze – w Krainie Karpackiej, buki i gatunki z kategorii „inne liściaste” – w Krainie Śląskiej, brzozy – w Krainie Mazursko-Podlaskiej.

 

      Uszkodzenie drzew w układzie Parków Narodowych

      Ogółem w Parkach Narodowych poddano obserwacjom 680 drzew (na 34 powierzchniach), w tym 185 sosen (w 9 parkach), 138 świerków (w 7 parkach), 45 jodeł (w 5 parkach), 18 drzew z kategorii ‘inne iglaste’ (w 2 parkach), 124 buki (w 6 parkach), 12 dębów (w 1 parku), 69 brzóz (w 4 parkach), 62 olsze (w 4 parkach), 27 drzew z kategorii ‘inne liściaste’ (w 3 parkach).

      Udział drzew zdrowych wśród wszystkich poddanych obserwacjom drzew wynosił 11,76%, udział drzew uszkodzonych – 23,97%, średnia defoliacja – 23,93%. Gatunki ‘iglaste razem’ charakteryzowały się wyższym uszkodzeniem niż gatunki ‘liściaste razem’. Wśród ‘iglastych razem’ udział drzew zdrowych wynosił 3,11%, udział drzew uszkodzonych – 26,94%, a średnia defoliacja – 25,74%. Wśród ‘liściastych razem’ wartości porównywanych parametrów wynosiły odpowiednio: 23,13%, 20,07% i 21,55%.

      Porównano uszkodzenie poszczególnych gatunków ogółem w parkach. Dąb, gatunki z kategorii ‘inne iglaste’ i ‘inne liściaste’ ze względu na małą liczebność próby (poniżej 30 drzew we wszystkich parkach razem) zostały pominięte w analizie. Najlepszą kondycją charakteryzował się buk, dobrą – olsza. Uszkodzenie sosny było silniejsze niż buka i olszy, ale mniejsze niż pozostałych gatunków (świerka, brzozy i jodły).

 

      RDLP uszeregowane grupami według kondycji drzew w lasach od najzdrowszych do najbardziej uszkodzonych: Szczecin, Szczecinek < Piła < Kraków, Łódź, Krosno < Toruń, Gdańsk, Olsztyn, Radom, Zielona Góra < Białystok, Lublin, Poznań, Wrocław < Katowice, Warszawa. Województwa uszeregowane grupami według kondycji drzew w lasach od najzdrowszych do najbardziej uszkodzonych: zachodniopomorskie < świętokrzyskie, pomorskie < lubuskie, łódzkie < kujawsko-pomorskie, małopolskie, podkarpackie < warmińsko-mazurskie, wielkopolskie < śląskie, dolnośląskie, lubelskie, podlaskie < mazowieckie < opolskie. Krainy przyrodniczo-leśne uszeregowane grupami według kondycji drzew w lasach od najzdrowszych do najbardziej uszkodzonych: Bałtycka < Karpacka < Wielkopolsko-Pomorska, Mazursko-Podlaska < Małopolska, Sudecka < Mazowiecko-Podlaska < Śląska.

      Uszeregowano parki narodowe grupami, według stanu koron drzew w lasach, od najzdrowszych do najbardziej uszkodzonych: Bieszczadzki, Świętokrzyski < Drawieński, Białowieski < Ojcowski, Woliński < Gór Stołowych, Magurski, Kampinoski, Wigierski < Biebrzański, Roztoczański, Wielkopolski, Gorczański < Babiogórski, Tatrzański < Poleski

 

 

2.

Ocena symptomów i przyczyn uszkodzeń drzew

3.

Wpływ warunków pogodowych na zdrowotność drzewostanów

4.

Stałe powierzchnie obserwacyjne monitoringu lasu na obszarach Natura 2000

II.

Badania na stałych powierzchniach obserwacyjnych monitoringu intensywnego (SPO MI)

5.

Dynamika parametrów meteorologicznych na SPO MI

6.

Wielkość depozytu wnoszonego z opadami atmosferycznymi na terenach leśnych na SPO MI

7.

Poziom koncentracji NO2 i SO2 w powietrzu na terenach leśnych na SPO MI

8.

Opady podkoronowe oraz roztwory glebowe na terenach leśnych na SPO MI

9.

Zanieczyszczenie powietrza oraz ocena zagrożenia zakwaszeniem i eutrofizacją terenów leśnych w Polsce na podstawie wyników badań ba SPO MI w okresie 2010-2014

III.

Informacje ogólne i podsumowanie

10.

Intensywność obradzania i jakość nasion sosny na terenach leśnych w kraju

11.

Pożary lasów

12.

Ocena warunków hydrologicznych w wybranych zlewniach leśnych

 

Literatura

 

 

STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2015  :  RAPORTY